اثر بخشی مشاوره با رویکرد واقعیت درمانی بر حالات روانشناختی مثبت و عملکرد اجتماعیو انطباقی دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهر اصفهان

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی مشاوره با رویکرد واقعیت درمانی بر حالات روانشناختی مثبت و عملکرداجتماعی و انطباقی دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهر اصفهان بود. طرح پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون -پس آزمون با دوگروه آزمایش وکنترل می باشد. روش نمونه گیری به صورت خوشه ای چند مرحله ای بوده است؛ ۳۰نفر از دانش آموزانی که نمره پایین در هر دو آزمون کسب نمودند، به صورت تصادفی انتخاب شده، ۱۵ نفر در گروهآزمایش و ۱۵ نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. نوجوانان گروه آزمایش طی ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه ای هر هفته یک بار تحتمشاوره مبتنی بر رویکرد واقعیت درمانی قرار گرفتند ولی گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. در پایان جلساتاز هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه حالت های روانشناختی مثبت( PPS ( و پرسشنامه عملکرد اجتماعی و انطباقی کودکان و نوجوانان ) CASAFS ( بودکه روایی و پایایی هر دوپرسشنامه مورد تایید قرار گرفته است. نتایج پژوهش نشان دادکه مشاوره برمبنای رویکرد واقعیت درمانی بر حالاتروانشناختی مثبت و همچنین عملکرد اجتماعی و انطباقی و مولفه های آن ها تاثیرمعنی داری داشته است) P< ۰/۰۵

Keywords:

رویکرد واقعیت درمانی , حالات روان شناختی مثبت , عملکرد اجتماعی و انطباقی