نقش برنامه ریزی خدمات شهری در توسعه پایدار اقتصادی

یکی از گام های اساسی جهت ارتقای توسعه و امنیت پایدار در کشور بهرهبرداری بهینه از کلیه امکانات و منابع آن با مدیریت علمی و استفاده از تحقیقات میباشد. اگرچه صادرات منابع نفتی و معدنی و چند قلم کالای محدود جوابگوی نیازهای گذشته و جاری ایران بوده است، ولی ضرورت توجه به بخشهای دیگر تولید درآمد و ارزآوری باتوجه به محدودیت منابع پیش گفته ضروری به نظر می رسد. یکی از این بخش های ارزشمند صنعت گردشگری است که باتوجه به تواناییها، ظرفیت ها، وسعت کشور و تنوع گونه های آن امکان پذیر و سودآور خواهد بود. گردشگری، یکی از پویاترین فعالیت های اقتصادی عصر حاضر است که نقش مهمی در توسعه پایدار محلی ایفا می کند. این صنعت از طریق ترکیب و به کارگیری همزمان منابع داخلی و خارجی منافع اجتماعی، اقتصادی، زیست محیطی و فرهنگی زیادی را به همراه دارد. در بسیاری از کشورها، امروزه گردشگری نیروی اصلی بهبود و رشد اقتصادی کشور محسوب شده و با فراهم آوردن فرصتی راهبردی به اقتصاد محلی تنوع بخشیده، موجب اشتغالزایی شده، ایجاد درآمد می کند و باعث افزایش ارزش منابع وارد شونده به محیط محلی می شود. از این رو گردشگری، یک گزینه اولیه در امر توسعه به حساب می آید و ارکان مهم آن عبارتند از: محیط زیست و فرهنگ محلی در کنار رضایت و موافقت محلی برای پذیرش گردش. در نتیجه می توان گفت بسیاری از برنامه ریزان و سیاست گذاران توسعه نیز از صنعت گردشگری به عنوان رکن اصلی توسعه پایدار یاد می کنند و در همین ارتباط گردشگری نیز با برنامه ریزی اصولی و شناسایی مزیت ها و محدودیت ها می تواند، نقش موثری در توسعه شهرها و روستاها و در نتیجه توسعه ملی و تنوع بخشی به اقتصاد ملی داشته باشد. گردشگری، از فعالیت های مهم با پیامدهای اقتصادی، اجتماعی و محیطی در شهرهاست.

Keywords:

برنامه ریزی , خدمات شهری , توسعه پایدار اقتصادی