اثربخشی آموزش تاب آوری مبتنی بر ذهن آگاهی بر اضطراب کرونا دانشجویان دانشگاه اصفهان

شیوع ویروس کرونا سبب بروز مشکلات متعددی در زمان حال از جمله اضطراب از دچار شدن به کووید ۱۹ برای دانشجویان شده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی آموزش تاب آوری مبتنی بر ذهن آگاهی بر اضطراب کرونا دانشجویان دانشگاه اصفهان انجام شد. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون بود. جامعه ی آماری را کلیه دانشجویان دانشگاه اصفهان که در سال ۱۳۹۹ در دانشگاه اصفهان مشغول به تحصیل بودند، تشکیل داددند. تعداد ۳۰ نفر از دانشجویان به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند، سپس در دو گروه آزمایش و گواه به صورت تصادفی قرار گرفتند(۱۵نفر گروه آزمایش و ۱۵ نفر گروه گواه) و به پرسشنامه ی استاندارد اضطراب کرونا ویروس (علی پور، قدمی، علی پور و عبداله زاده ،(۱۳۹۸ قبل و بعد از مداخله پاسخ دادند. محتویات جلسات آموزش تاب آوری مبتنی بر ذهنآگاهی در ۶ جلسه ارائه شد.داده های پژوهش با استفاده از تحلیل کوواریانس موردتحلیل قرار گرفتند براساس تحلیل کوواریانس تاثیر آموزش تاب آوری مبتنی بر ذهن آگاهی بر بعد روانی و اضطراب معنیدار شد منتهی بر علائم اجتماعی معنیدار نشدکه نشان دهنده ی این است که علائم روانی و اضطراب در گروه آزمایش کاهش یافته است. بر اساس یافته های این پژوهش، میتوان نتیجه گرفت که آموزش تاب آوری مبتنی بر ذهن آگاهی علائم روانی و اضطراب دانشجویان را کاهش میدهد. با توجه به اثر بخش بودن آموزش تاب آوری مبتنی بر ذهن آگاهی بر اضطراب کرونای دانشجویان دانشگاه اصفهان بر اهمیت کاربرد این روش آموزشی در مورد بقیه افراد جامعه نیز تاکید میشود.

Keywords:

آموزش تاب آوری مبتنی بر ذهن آگاهی , اضطراب کرونا , تاب آور