اثربخشی برنامه مداخله در بحران بر کیفیت زندگی در زنان متاهل دچار اضطراب بیماری کرونا

هدف پژوهش حاضر برنامه مداخله در بحران بر کیفیت زندگی در زنان متاهل دچار اضطراب بیماری کرونا بود. روش پژوهش به شیوه ی نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل اجرا شد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه ی زنان متاهل شهر تهران منطقه ۱۸ در بهار ۱۳۹۹، تشکیل داده بودند. نمونه ی آماری شامل ۳۰ نفر از زنان متاهل بودند که بیشتر نمره را در مقیاس اضطراب کرونا به دست آورده بودند، که به شیوه نمونه گیری تصادفی خوشهای انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش ۱۵) نفر) و کنترل ۱۵) نفر) جایگزین شدند و به پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی-فرم کوتاه پاسخ دادند. شرکت کنندگان گروه آزمایش، ۶ جلسه برنامه ی مداخله در بحران را دریافت نمودند. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس چندمتغیری، مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که فرضیه ی پژوهش مبنی بر اثربخشی برنامه مداخله در بحران بر کیفیت زندگی در زنان متاهل دچار اضطراب بیماری کرونا، مورد تائید قرارگرفته است و زنان متاهل دچار اضطراب بیماری کرونا گروه آزمایش نسبت به زنان متاهل دچار اضطراب بیماری کرونا گروه کنترل در پس آزمون، به طور معناداری، کیفیت زندگی بیشتری داشتند. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که استفاده از آموزش برنامه مداخله در بحران بر کیفیت زندگی در زنان متاهل دچار اضطراب بیماری کرونا اثربخش میباشد.

Keywords:

برنامه مداخله در بحران , کیفیت زندگی , اضطراب کرونا , کارکنان زنان متاهل.