واحد آزوغ - کارشناسی ارشد مهندسی شیمی، محیط زیست، ذوب آهن پاسارگارد

در این مطالعه به منظور تعیین درجه مواجهه جهت برآورد سطح ریسک مخاطرات بهداشتی از نتایج اندازه گیری عوامل زیان آور محیط کار موجود در شرکت ذوب آهن پاسارگاد مورد بررسی که یک بار در سال انجام شده بود، استفاده گردید. با توجه به اینکه یک بار اندازه گیری در طول سال ممکن است نماینده میزان مواجهه کارکنان در طول سال نباشد، این احتمال وجود دارد که تعیین درجه مواجهه با عوامل زیان آور با میزانی از عدم قطعیت همراه باشد؛ از این رو ضروری است تعداد دفعات اندازه گیری عوامل زیانآور براساس استراتژی‎های بهداشت حرفه‎ای به صورت دقیق تر تعیین گردد. باید خاطرنشان ساخت که در مورد برخی از خطرات شغلی از جمله نوبت کاری، عوامل بیولوژیکی و غیره ممکن است روش‎های استاندارد اندازه گیری وجود نداشته باشد که در این موارد می‎بایست از روش‎های اختصاصی برای ارزیابی ریسک استفاده گردد. نتایج نشان داد که از بین مخاطرات مورد بررسی ریسک صدا، روشنایی و ارتعاش در سطح بالا، استرس حرارتی و پوسچر نامناسب در سطح متوسط و بقیه عوامل در سطح پایین ارزیابی گردیده اند. در مجموع مشاغل مورد بررسی ۱/۵۹ درصد از ریسک ها در سطح پایین، ۴/۲۷ درصد در سطح متوسط و درصد در سطح بالا قرار دارند. براساس نتایج حاصل از ارزیابی ریسک به ترتیب ۳/۱ و ۹/۸۰ درصد از مشاغل اداری و عملیاتی مورد بررسی از نظر ریسک صدا در سطح بالا قرار داشتند. در مورد روشنایی نیز ۳۵ درصد از مشاغل اداری و ۳۵ درصد از مشاغل عملیاتی دارای ریسک در سطح بالا بودند. همچنین در ۸۴ درصد از مشاغل عملیاتی، سطح ریسک مواجهه با ارتعاش در حد متوسط ارزیابی شد. در مورد استرس حرارتی که تنها در مشاغل عملیاتی مشاهده می‎شود، ۸/۵۱ درصد دارای سطح ریسک متوسط و ۲/۴۸ درصد دارای سطح ریسک بالا بودند. سطح ریسک مخاطرات ارگونومیک در حد متوسط ارزیابی شد.

ارزیابی ریسک ، ایمنی، مخاطرات، مشاغل عملیاتی، خطرات شغلی