ارائه مدل مفهومی مکان در همنوایی نمایانگرهای زمان و فضا(نمونه موردی: امام زاده یحیی تهران)

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 236

This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_ISAU-12-2_007

تاریخ نمایه سازی: 26 تیر 1401

Abstract:

در قرن حاضر در پی ظهور اندیشه های جدید شهرسازی، تفکر ها در ارتباط با ساخت و طراحی شهر ها به ماهیت پیچیده خود رجعت کرده و پارادایم های شهری نیز همواره انسان را به تفکر و تعمق دعوت کرده است. طراحی شهری مبنی بر پارادایم فضا - زمان به علت مفهوم پیچیده و بدون بازگشت زمان؛ به یکی از پارادایم های جدید شهرسازی مبدل شده است. به گونه ای که طراحی، در جهت حفظ و نگهداری زمان برای شهروندان منجر شده و رهایی مکان از قید زمان به یکی از اصول طراحی شهری مبدل شده است. پژوهش حاضر، با رهیافت پدیدار شناسی و با هدف بنیادی و روش آمیخته پژوهی؛ بعد از بیان نمایانگرهای مکان، ارتباط بین دو نمایانگر زمان و فضا (به صورت مستقیم) به مثابه عناصر پایه جهت تفهیم مکان عام و نمایانگر ذهن( به صورت غیر مستقیم) برای معنادهی به فضاها و رویدادها را معرفی نموده است. در ادامه، شاخص های مکانی - زمانی را در امام زاده یحیی تهران به عنوان مکان شهری خاص، با کمک تحلیل عاملی اکتشافی(EFA) در قالب ۳ مولفه اصلی(حسی- شخصی، رفتاری- عملکردی و کالبدی- محیطی) اعتباریابی و دسته بندی نموده است. نتایج حاکی ازآن است که، بارقه های حسی، نمایانگر ها و یا میانجی های مکان هستند؛ به نحوی که می توانند ارزش هایی را بر روی آن ها قرار داد. در این زمینه به نظر می رسد لحاظ کردن زمان به عنوان یکی از اصلی ترین نمایانگرهای مکان، قابلیت های جدیدی را در برخورد با مسائل شهری پیش رو قرار خواهد داد.  

Keywords:

Authors

غزاله گودرزی

دکتری شهرسازی، گروه شهرسازی، دانشکده فنی و مهندسی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران .

مصطفی بهزاد فر

استاد، دانشکده مهندسی معماری و شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران.

یوسفعلی زیاری

دانشیار، گروه معماری، دانشکده هنر و معماری، واحد تهران مرکز، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • Amid, H. (۲۰۱۰). Farhang Amid, Tehran: Javidan, fifth edition, (Original ...
  • Bacon, E. (۲۰۱۷). Design of Cities. London: Thames & Hudson. ...
  • Behzadfar, M. (۲۰۱۹). Principles of design of city gate corridors. ...
  • Canter, D. (۱۹۷۷). The Psychology of Place, London: Architrctural PressCarmona, ...
  • Carmona, M., Hanssen, G., Lamm, B., Nylund, K., Saglie, I., ...
  • Carmona, M., Heath, T., Oc, T., Tiesdell, S. (۲۰۲۱). Public ...
  • Carmona. M; Tiesdell. S, (۲۰۰۳). Urban Design Reader, Architectural Press, ...
  • Goodarzi, Gh. (۲۰۱۹). Recognition of variables affecting the time featuer ...
  • Javadi, M., Budagh, M., Makani, V. (۲۰۱۶). An Introduction to ...
  • Klein, P. (۲۰۱۵). Easy guide to factor analysis (A, Minaei ...
  • Kline, P. (۲۰۱۶). An easy guide to factor analysis (Minaii, ...
  • Lefebvre, H. (۱۹۹۲). Rhythmanalysis: Space, Time and Everyday Life (S. ...
  • Majedi, H., Mansouri, E. Haji Ahmadi, A. (۲۰۱۲). Redefining urban ...
  • Montgomery, J. (۱۹۹۸). Making a City: Urbanity, Vitality and Urban Design. Journal ...
  • Oxford English dictionary [book on CD-ROM], (۱۹۹۸).۲nd ed. New York: ...
  • Rohaninejad,M.(۲۰۲۰).linkedin.com/in/mohammad-rohaninejad-۰۸۷۸۱a۳۷? Trk/ Time management in a world with the time ...
  • Schultz, N (۲۰۱۴). Architecture: meaning and place, (V. Noroz borazjani, ...
  • Schultz, N (۲۰۱۵). Existence, space and architecture, (V. Noroz borazjani, ...
  • Shakibamanesh, A, Ghorbanian, M, (۲۰۱۷). Toward time-based design: Creating an ...
  • Souri, E., Razaghi asl, S., Faizi, M. (۲۰۱۳). Sense of ...
  • Taghvaei, v. (۲۰۱۳). From Order to Disorder in Nature and ...
  • Tuan, Y.-F. (۲۰۰۱). Space and Place. Minneapolis: University of Minnesota ...
  • Zebardast, E., Khalili, A., Dehqani, M. (۲۰۱۳). Application of Factor ...
  • نمایش کامل مراجع