مراد عبدی ورمزان - دکتری تخصصی روان شناسی، مدرس مدعو دانشگاه پیام نور، ایران.
فتانه حسنی جعفری - دکتری تخصصی علوم تربیتی، استادیار گروه علوم تربیتی دانشگاه پیام نور، ایران.

پژوهش حاضر با هدف ساخت و اعتباریابی مقیاس سنجش ابعاد زورگویی در نوجوانان انجام گرفت. روش مورداستفاده در ساخت مقدماتی گویه ها مبتنی بر مطالعه کتابخانه ای مفاهیم نظری و اعتباریابی از طریق متخصصان با استفاده از ضریب نسبی روایی محتوا (لاوشه، ۱۹۷۵) و شاخص روایی محتوا (والتز و باسل، ۱۹۸۱) بود. برای بررسی اعتبار و نیز ساختار عاملی مقیاس از مدل یابی معادلات ساختاری با استفاده از روش کمترین مربعات جزئی استفاده گردید. در بررسی روایی محتوایی از نظر متخصصان تعداد ۴۰ گویه تهیه گردید و ۳۵ گویه آن به تائید رسید. در بررسی اولیه با حجم نمونه ۴۸ نفری، ۳ گویه حذف و ۳۲ گویه باقی ماند که مقیاس اولیه را تشکیل می داد. جامعه موردمطالعه تمام نوجوانان ایرانی در دامنه سنی ۱۲ تا ۱۹ سال بودند. نمونه گیری به شیوه در دسترس انجام گرفت و حجم نمونه ۶۳۹ نفر بود. بررسی داده ها در تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد که ۲۹ گویه بار عاملی قابل قبول نشان داده اند و ۳ گویه دیگر که فاقد بار عاملی موردقبول بودند، حذف شد. بررسی داده ها حاکی از آن بود که ساختار ۳ عاملی بهترین برازش را در مدل ساختاری دارد و در مجموع ۵۳/۹۹ درصد از واریانس را تبیین می کند. تحلیل عاملی تاییدی و بررسی روایی و اعتبار گویه های باقی مانده نشان دادند که مقیاس سنجش ابعاد زورگویی در نوجوانان یک مقیاس خودگزارشی قابل اعتماد برای استفاده در پژوهش های مربوط به سنجش شیوع و تمایل به زورگویی و برتری طلبی است.

زورگویی, سنجش زورگویی, نوجوانان