مقایسه معنویت، تاب آوری و خودشفقت ورزی در دانشجویان با و بدون اضطراب کووید-۱۹

کرونا ویروس ۲۰۱۹ (کووید-۱۹) به عنوان بزرگترین تهدید سلامت عمومی افراد در سال ۲۰۲۰، دوسالی است که مردم جهان را دچار مشکلات فراوانی کرده است. پژوهش حاضر با هدف مقایسه معنویت، تاب آوری و خود شفقت ورزی در دانشجویان با سطوح بالا و پایین اضطراب کووید-۱۹ انجام شد. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع علی-مقایسه ای است. جامعه آماری پژوهش را دانشجویان دختر و پسر دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه گیلان در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ تشکیل دادند. شرکت کنندگان به روش در دسترس از هر گروه ۱۳۵ دانشجوی با سطوح بالای اضطراب کووید-۱۹ و ۱۳۵ دانشجوی با سطوح پایین اضطراب کووید-۱۹ انتخاب شدند. دانشجویان با استفاده از پرسشنامه اضطراب کووید-۱۹ ویتن و همکاران (۲۰۱۲)، معنویت پارسیان و دونینگ (۲۰۰۹)، تاب آوری کانر و داویدسون (۲۰۰۳) و خود شفقت ورزی نف (۲۰۰۳) مورد سنجش قرار گرفتند. تحلیل داده ها نیز با بهره گیری از روش تحلیل واریانس چند متغیره توسط نرم افزار SPSS نسخه ۲۴، انجام شد. یافته های حاصل از اجرای تحلیل واریانس چند متغیره نشان داد که بین دانشجویان با و بدون اضطراب کووید-۱۹ از نظر معنویت، تاب آوری و خودشفقت ورزی تفاوت معناداری وجود دارد؛ به طوری که میانگین نمرات معنویت، تاب آوری و خودشفقت ورزی در دانشجویان با اضطراب کووید-۱۹ در مقایسه با دانشجویان بدون اضطراب کووید-۱۹ به شکل معناداری کمتر است (۰۰۱/۰>P). بر اساس یافته های پژوهش حاضر، دانشجویان دارای سطوح بالای اضطراب کووید-۱۹ کمتر از معنویت و تاب آوری برخوردار هستند که این خود موجب تشدید علائم در افراد می شود. از طرفی دیگر، مشخص گردید قضاوت در مورد خود، احساس انزوا و بیش همانندسازی در افراد دارای اضطراب کووید-۱۹ بالا است؛ به همین دلیل لازم است روان شناسان و مشاوران در این زمینه ها توجه بیشتری داشته باشند تا از شدت غیرعادی اضطراب-۱۹ در دانشجویان کاسته شود.

Keywords:

کرونا ویروس , معنویت , تاب آوری , خودشفقت ورزی , اضطراب کووید-۱۹