نرگس ثنایی مبین - دانشجوی کارشناسی ارشد ژئومورفولوژی، دانشگاه حکیم سبزواری
محمدعلی زنگنه اسدی - دانشیار ژئومورفولوژی، دانشگاه حکیم سبزواری
ابوالقاسم امیراحمدی - دانشیار ژئومورفولوژی، دانشگاه حکیم سبزواری

کوه­های مرتفع، دره­های عمیق و سرسبز، مشهورترین پناهگاه­ها و جان پناه­ها، رودخانه­های  پر آب، آبشارهای زیبا، آب و هوای فرح بخش، شرایط مناسب برای کوهنوردی، حوضه­های دامنه جنوبی توچال نظیر دربند، درکه، کلک چال وتوچال را به عنوان یکی از جاذبه­های تفرجگاهی شهری و فراشهری تهران معرفی کرده است که از پتانسیل­های بالای ژئوتوریسمی برخوردار می­باشند. هدف این تحقیق شناسایی پهنه­های مناسب ژئوتوریسمی منطقه برای تبدیل به ژئو پارک می­باشد. به همین منظور لایه­های اطلاعاتی مورد نیاز شامل نقشه­های شیب، پوشش گیاهی، همدما، هم بارش، لیتولوژی، هیدرولوژی، چشم­اندازهای انسانی، چشم­اندازهای ژئومورفولوژیکی تهیه و سپس با تلفیق و همپوشانی لایه­های اطلاعاتی در محیط GIS با استفاده از مدل AHP پهنه­های مناسب ژئوتوریسمی حوضه­های آبی دامنه جنوبی توچال در قالب نقشه پهنه بندی ارائه گردید. نتایج این مطالعه نشان می­دهد که ۱۵ درصد از کل وسعت منطقه مورد مطالعه در پهنه فوق العاده مناسب، ۱۰ درصد در پهنه خیلی مناسب، ۳۵ درصد در پهنه مناسب و ۴۰ درصد در پهنه نامناسب قرار دارد که به دلیل نزدیکی این منطقه به کلان­شهر تهران می­تواند مورد توجه برنامه ریزان قرار گیرد.

ژئوپارک, توچال, پهنه بندی, مدل تحلیل سلسله مراتبی ((AHP, سیستم اطلاعات جغرافیایی ((GIS