صفورا صادقی مزیدی - کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه پیام نور تهران جنوب.
صدیقه مقدم کوشا - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی مثبتگرا، دانشگاه پیام نور واحد رامسر.
صبا دهقان ساران - دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره خانواده، دانشگاه غیرانتفاعی خاتم.
سمیه عبدالهی - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی ورزشی، دانشگاه بین المللی امام رضا.

سابقه و هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی یک دوره سه ماهه تمرینات بدنی بر اضطراب کرونا در زنان خانه دار کم تحرک در شرایط همهگیری کووید-۱۹ اجرا شد. مواد و روشها: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون و گروه گواه است. جامعه آماری شامل زنان خانهدار شهر تهران در سال ۱۴۰۰ بود. ۳۰ نفر از افراد جامعه به روش داوطلبانه به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش ۱۵) نفر) و گواه ۱۵) نفر) قرار گرفتند. مرحله پیش آزمون اجرا شد، سپس یک دوره سه ماهه تمرینات بدنی به گروه آزمایش داده شد و سپس، پس آزمون اجرا شد. یافته ها با استفاده از مقیاس اضطراب کروناویروس (۱۳۹۸) و با استفاده از روش تحلیل کواریانس چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج تحقیق نشان دادند که اضطراب کرونا ویروس (مولفه جسمی و روانی) در مرحله پس آزمون در گروه آزمایش نسبت به گروه گواه کاهش معناداری وجود داشت .(P< /۰۰۱) نتیجه گیری: بنابراین، تمرینات بدنی میتواند در زمینه کاهش اثرات منفی دوران همه گیری کرونا ویروس مورد استفاده قرار گیرد.

تمرینات بدنی، ورزش، اضطراب کروناویروس (کووید-(۱۹، کم تحرک.