فائزه آزادی شیبکوه - دانشجویه کارشناسی دانشگاه پیام نور واحد منوجان

اعتماد به نفس یعنی خود را باور داشتن و به نیروی خویشتن تکیه و اعتماد کردن و باور به توانایی خود در عمل داشتن. عمدتا در جامعه مشاهده کرده ایم که افراد از اعتماد به نفس پایینی برخوردار هستند. پایه و اساس این کمبود اعتماد به نفس از کودکی و نوجوانی افراد گذاشته می شود. هنگامی که از طرف جامعه و مهمتر از آن خانواده به گونه ای با وی برخورد می شود که او را دچار نوعی کمرویی، خجالت و در نهایت عدم اعتماد به نفس می کند. از طرفی کموبد اعتماد به نفس شدید می تواند باعث ایجاد اختلال شخصیت شود. به همین منظور برای بررسی بیشتر به دنبال مطالعه علل کمبود آن و راه های ایجاد آن و همچنین نگاهی کوتاه به ارتباط آن با اختلال شخصیت هستیم. روش تحقیق از نوع کتابخانه ای می باشد که با بهره گیری از کتب مختلف و منابع معتبر در این زمینه به وقوع پیوست. در نهایت پس از بررسی های انجام شده دریافتیم که آنچه که باید در بعد روانی اعتماد به نفس مد نظر قرار داد، این است که هرگاه انسان برای رسیدن به هدفی که عزم آن را دارد، از موانع راه و شکست های احتمالی که ممکن است در بین راه دامنگیر او شود، هراسی نداشته و تسلیم نشود و چون توانستن را باور دارد. حتما به هدف خویش نائل خواهد شد؛ بنابراین شک و تردید به خود راه ندادن و تسلیم نشدن در برابر سختیها، موانع و شکست ها، انسان را به قله های موفقیت خواهد رساند.

اعتماد به نفس، شخصیت، کودکان، نوجوانان، اختلالات شخصیت.