سحر بشیر زاده - دانشجوی دکتری معماری، گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قزوین، قزوین، ایران
جمال الدین سهیلی - دانشیار، گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قزوین، قزوین، ایران
فرشاد مفاخر - استادیار، گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قزوین، قزوین، ایران

مشاهده تغییرات فیزیکی صورت پذیرفته بر روی معماری خانه های بومی روستایی در طول زمان بهره برداری، بررسی چگونگی امکان تغییر روند تکوینی معماری بومی را در همان منطقه جغرافیای انسانی میطلبد. بر این اساس یک خانه ی روستایی در منطقه ی کوهپایه ای روستای طولارود بالای تالش که از جمله الگوهای پرتکرار و تکامل یافته ی معماری بومی در منطقه محسوب میگردد و نیز در طول زمان بهره برداری دچار تغییرات فیزیکی شده است، به عنوان نمونه موردی به صورت هدفمند انتخاب گردید. در این پژوهش با رویکردی توصیفی-تحلیلی و با دستیابی به عوامل کیفی موثر در ایجاد تغییرات معماری از طریق پرسش از ساکنین و نیز بررسی حالاتتغییر شکل، سعی در تحلیل کمی آنها از طریق نحو فضا و توسط مولفه های نرم افزاری ای-گراف و در نهایت استدلال از طریق منطقی شد. اهمیت ایوان در این الگو به عنوان عنصر اصلی معماری در پذیرش تغییر شکل های آتی و در نهایت تغییر الگوی معماری بومی منطقه آشکار گردید.

معماری بومی، خانه ی روستایی، نحو فضا، تغییر شکل