وحید بیگدلی راد - استادیار، گروه شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قزوین، قزوین، ایران
مسعود یاوریان - دانشجوی دکتری شهرسازی، گروه شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قزوین، قزوین، ایران
سیده پریا خشنود مقدم - دانشجوی دکتری شهرسازی، گروه شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قزوین، قزوین، ایران
حوریا چهارباغی - کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری، گروه شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه آزاداسلامی، واحد تهران جنوب، تهران، ایران

بهسازی، مرمت و بخشیدن زندگی دوباره به بافتهای کهن شهری که اغلب هسته اولیه و سنگ بنای ساخت شهرها را تشکیل میدهند امروزه از چالشهای بزرگ در شهرسازی معاصر است.احیائ دوباره این بافتها نه تنها بنای آینده بافتهای کهن شهری را می سازد بلکه راهنمای این بافتها در آینده خواهد بود. بخشیدن روح دوباره به این محلات، تقویت زندگی اجتماعی و اقتصادی ساکنان و بازسازی هویت شهری اهمیت این موضوع را دو چندان می کند. باز آفرینی شهری یکی از پیچیده ترین سیاست های شهری است، و کمک و حمایت بخش های دولت و خصوصی را در جهت حفظ و نگهداری آثار باقیمانده از شهر نخستین، نوع معماری و فرهنگ حاکم بر آنجاست. همانطور کهقبلا گفته شد هدف اول گردشگران دیدن بافت فرسوده و کهن، و همینطور فرهنگ حاکم بر آن شهر در دوران پیدایش و زندگی ساکنین اولیه، و همچنین نوع نگرش اقتصادی و اجتماعی آنها در نوع شهرسازی و معماری آنهاست. از این رو حفظ و بازآفرینی این محلات از مهمترین اهداف شهرسازی نوین است. این مقاله در جهت حفظ آثار و همچنین بازسازی و تقویت روابط در بافت کهن و جدید و برای از میان برداشتن عناصر مزاحم و عوامل مخرب یا فاسد در میان بافتهای شهری و حفظ و به نظم درآوردن راه کارهایی می کند و لازم به ذکر است که باز سازی این محلات به همت تمام ساکنان شهر نیاز دارد.

بهسازی، مرمت، نوسازی، بافت تاریخی، احیا، نوسازی