فریبرز موسی زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه معماری، دانشگاه ایرانمهر، قروه، ایران
محمد دانا سالم - استادیار، گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، مریوان، ایران
پیمان قدمی - مربی، گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران

هر معماری بومی هر ملتی میراث گران بهای آن مردم محسوب می شود و در طول تاریخ خود، با تجارب ارزنده توانسته اند معماری های بومی را خلق نمایند، که ازیک طرف با شرایط اقلیمی منطقه و بوم خود، همساز باشد و از طرف دیگر بافرهنگ و سنت های مردم آن دیار پیوندی مستحکم داشته باشد. ارتباط مستحکم بین معماری بومی و فرهنگ گذشته در شکل دادن به هویت جمعی تاثیر به سزایی دارد. تکنولوژی های ساخت در معماری بومی یکی از مهمترین بخشهای شکل دادن هر معماری بومی است. اهمیت تکنولوژی های بومی در چندین بعد قابل بررسی هستند؛ ازجمله در بالا بردن کیفیت فضاهای معماری و ارزش های فرهنگی جامعه. لذا از بین رفتن و نابودی تکنولوژی های بومی منجر به تضعیف هویت جمعی میشود. این پژوهش با روش تحقیق توصیفی _ تحلیلی صورت پذیرفته است؛ که ابتدا آرای اندیشمندان و تئوری های آنها بررسی گردید، سپس به اهمیت تکنولوژی های بومی در معماری پرداخته شد؛ و در انتها نیز نقش تکنولوژی های بومی در شناساندن و حفظ هویت اشاره گردید. یافته های پژوهش نشان میدهد تکنولوژی های بومی در معماری نقش بسیار مهمی در حفظ و ارتقای معماری بومی دارند، همچنین به کارگیری تکنولوژی های بومی میتواند در حفظ هویت جمعی و ایجاد حس مکان موثر باشد؛ و درنهایت پژوهش به نتایج حاصله پرداخت است. نتیجه ی پژوهش نیز حفظ و ارتقای تکنولوژی های بومی در معماری را راهی مناسب و کارآمد جهت حفظ و صیانت از هویت جمعی برمیشمارد، همچنین به کارگیری تکنولوژی های بومی در معماری های امروزی، هم میتواند در ایجاد حس مکان و هم در پیوند بین گذشته و حال معماری موثر واقع گردد. و درنهایت امر نیز به قوام هویت تاریخی و فرهنگی ما کمک شایانی نماید.

تکنولوژی های معماری، تکنولوژی های بومی، هویت، هویت بخشی