مسیح مقری - کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی گرایش بازرگانی بین الملل، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نیشابور

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر ریسک سیستمی، سرمایهگذاری مستقیم خارجی و تجارت بینالملل بر کارایی سرمایه- گذاری در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سالهای ۹۴ تا ۹۷ است. در این تحقیق چون برای درک و تبیین موضوع از نمادهای ریاضی و عددی استفاده میشود، نوع تحقیق، کمی میباشد. همچنین تحقیق از نوع تحقیقات توصیفی – همبستگی میباشد، زیرا در این نوع تحقیقات، تاثیر دو یا چند متغیر براساس هدف تحقیق تحلیل میشود. نتایج نشان میدهد هرچه میزان تاکید بر صنایع واسطهای و مصرفی بیشتر باشد و وابستگی این صنایع به خارج بیشتر باشد، ریسک سیستماتیک افزایش مییابد که این خود منجر به کاهش سرمایهگذاری در این صنایع میشود. کاهش نرخ بهره به تنهایی میتواند یک عامل موثر برای افزایش بازده سرمایهگذاریها باشد. با کاهش نرخ بهره، هزینههای سرمایهگذاری نیز کاهش مییابد و این امر باعث افزایش بازده سرمایهگذاری میشود. افزایش در نرخ تورم مورد انتظار نیز بر سرمایهگذاری در محصولات مالی تاثیر گذار است، بدین صورت که با افزایش نرخ تورم مورد انتظار، نرخ بازده مورد انتظار داراییهای فیزیکی در مقایسه با داراییهای مالی )محصولات مالی( بیشتر افزایش یافته و داراییهای فیزیکی جایگزین داراییهای مالی در سبد داراییها میشود. در یک اقتصاد در حال رشد )چرخه توسعه تجاری( که میزان ثروت و درآمد افراد در حال افزایش است، میزان تقاضا برای سرمایهگذاری در محصولات مالی افزایش مییابد که این خود منجر به افزایش قیمت و بازده سرمایه گذاری در این محصولات میشود. رکود اقتصادی و کاهش اشتغال نیز موجب افزایش ریسک سیستماتیک و کاهش میزان سرمایهگذاری میشود.

سرمایه گذاری، تجارت، ریسک سیستمی، بورس اوراق بهادار.