نگاهی به پیشینه و عناصر شکل دهنده باغ ایرانی

باغ ایرانی به سبب شکل گیری مفهوم وار، سابقه و پیشینه و همچنین به دلیل ویژگی های شاخص که در آن قابل بازشناسی است تعاریف خاص خود را داراست، بخصوص که بدانیم در این موضوع دیدگاه هایی چند وجود دارند که گاه از جنبه هایی با همدیگر متفاوتند. باغ طبیعتی است برخاسته از ذهن و پرداخته به دست انسان، فضای خرم و رنگینی است، آراسته و پیراسته و تابع شرایط محیط که در شکل یا بیان ذوق، سلیقه، مهارت، فرهنگ و تصمیم انسان نقش اساسی دارد. در این راستا گاه کسانی که سعی در ارائه تعاریفی بر اساس شکل و اجزاء باغ نموده اند و کسان دیگری ایده کلی و مفهوم باغ را دستمایه خود قرار داده اند و البته برخی نیز کوشش نموده اند تا تعریفی از باغ ارائه دهند که پیونددهنده دیگر دیدگاه ها باشد .هدف از این مقاله گردآوری و ارایه معانی مرتبط با ادبیات باغ در لغت نامه ها و فرهنگ ها و نیز بیان عناصر و ارکان های به وجود آورنده باغ ایرانی است و همچنین سعی در ارائه تعاریف موجود باغ ایرانی و آغاز راهی برای بحث و بررسی پیرامون این موضوع است که بتواند به تعاریفی مدرن تر و دقیق تر از آن دست یافت . باغ ایرانی را می توان متشکل از چهار عنصر اصلی (زمین)، (آب)، (گیاه) و ( فضا) دانست، که وقتی در منظومه فکری معماری ایرانی و با چهارچوب مفهوم و ایده باغ در کنار هم قرار می گیرند (باغ) را شکل می بخشند. در حقیقت باغ ایرانی ترکیبی از هندسه ، نظام فضایی و عناصر چهارگانه تشکیل دهنده باغ هستند که با تلفیق باهم ، باغ سازی ایرانی معنی یافته، باغ سازی که روایتی هندسی از موضوع مورد نظر همچون زمین، آب و گیاه است

Keywords:

باغ , باغ ایرانی , پیشینه باغ , عناصر باغ ایرانی , هندسه