فرشته داودی - کارشناس ارشد پرستاری سالمندی،دانشکده پرستاری و مامایی علوم پزشکی تهران
محمد جعفری - کارشناس فوریت های پزشکی، دانشکده پیراپزشکی علوم پزشکی مازندران

مقدمه و هدف: هدف این مقاله بررسی مروری مطالعات مربوط به تاثیر آموزش خودمراقبتی معنوی بر غفلت از خود در سالمندان می باشد. زمینه: غفلت از خود، شایع ترین نوع سوءرفتار در سالمندان است که فرد سالمند با آن سلامت و امنیت خود را مورد تهدید قرار می دهد. در سالمندانی که از غفلت از خود رنج می برند، در نظر گرفتن خودمراقبتی امری مهم است. سلامت معنوی یکی از ابعاد مهم سلامت در سالمندان محسوب می شود و با ویژگی های ثبات در زندگی، صلح، تناسب و هماهنگی،احساس ارتباط نزدیک با خویشتن، خدا، جامعه و محیط مشخص می شود. به دلیل نیاز به شناسایی روند مطالعات مربوط به تاثیرآموزش خودمراقبتی معنوی برغفلت از خود در سالمند، انجام بررسی مروری ضروری به نظر می رسد. روش کار: این مقاله به مرور مطالعات انجام شده، جستجوی الکترونیکی در پایگاه های SID، PubMed، , Science Direct , Magira Google Scholarبا جستجوی کلمات کلیدی Spiritual self-care, Self-neglect, self-care education, elderly و معادل فارسی آنها بدون محدودیت زمانی انجام شد.نتایج: مرور متون نشان داد که مطالعات کمی در زمینه بررسی اثربخشی برنامه های آموزشی خودمراقبتی معنوی بر غفلت از خود در سالمندان صورت گرفته است. یافته ها نشان داد که با افزایش غفلت از خود درسالمند کیفیت زندگی سالمند کاهش می یابد.در برخی مطالعات، زمینه سوءرفتار با سالمندان و غفلت از خود در آنها انجام شده و عوامل مرتبط با آنها مانند خودمراقبتی و یا کیفیت زندگی تعیین شده است. بحث و نتیجه گیری: ظرفیت خودمراقبتی در سالمندانی که غفلت از خود را تجربه می کنند پایین است. با توجه به محدودیت مطالعات و اهمیت ظرفیت خودمراقبتی معنوی در زندگی سالمند، همچنین باتوجه به اینکه مداخلات، راهکار اجرایی و مهارتی برای افزایش ارتقا سلامت معنوی سالمند در نظر گرفته نشده است. انجام مطالعاتی در زمینه بررسی تاثیر آموزش خودمراقبتی معنوی بر غفلت از خود در سالمندان ضروری به نظر می رسد.

خودمراقبتی ، معنوی، غفلت، سالمندان