بررسی عوامل موثر بر کاربرد فناوری واقعیت افزوده در آموزش در عصر کرونا

امروزه رسانه های دیجیتال روشهای جدیدی برای کار، زندگی و تعامل ارائه میدهند. تقویت دیجیتال به دلیل پیشرفت در فناوری تلفن همراه و استفاده گسترده از دستگاه های تلفن همراه در عموم مردم و در زمینه های مختلف، تجربیات جدیدی را برای افراد ایجاد میکند. ازاینرو، فناوری تلفن همراه کمک مثبتی به امور آموزش ارائه میدهد (رادوساولیویچ۳ و همکاران، .(۲۰۱۸ در این راستا، واقعیت افزوده همراه با واقعیت مجازی و واقعیت ترکیبی) به عنوان فناوریهای آموز شی کلیدی در دهه آینده معرفی شده اند (بیکر۴ و همکاران، .(۲۰۱۸بر همین ا ساس، واقعیت افزوده۵، یک نمای فیزیکی زنده، مستقیم یا غیرمستقیم (ومعمولا در تعامل با کاربر) ا ست که عنا صری را پیرامون دنیای واقعی افراد اضافه میکند. این عناصر بر اساس تولیدات کامپیوتری که از طریق دریافت و پردازش اطلاعات کاربر توسط سنسورهای ورودی مانند صدا، ویدئو، تصاویر گرافیکی یا داده های جیپیاس میباشد، ایجاد میشود. واقعیت رایانهای مفهوم کلی واقعیت افزوده ا ست. در واقعیت افزوده معمولا چیزی کم نمی شود بلکه فقط ا ضافه می شود. همچنین واقعیت افزوده تا حدودی شبیه به واقعیت مجازی است که توسط یک شبیه ساز، دنیای واقعی را کاملا شبیه سازی میکند. درواقع وجه تمایز بین واقعیت مجازیو واقعیت افزوده این است که در واقعیت مجازی کلیه عناصر درک شده توسط کاربر، ساخته شده توسط کامپیوتر هستند؛ اما در واقعیت افزوده بخشی از اطلاعاتی را که کاربر درک میکند، در دنیای واقعی وجود دارند و بخشی توسط کامپیوتر ساخته شده اند (علیخانی و همکاران، .(۱۳۹۷در این میان، توانایی و ظرفیت فناوری واقعیت افزوده در ترکیب دنیای واقعی با محتوای مجازی، شیوه های جدیدی برای آموزش و بهبود کیفیت آموزشهای رایج ارائه میدهد و فرایند آموزش را به یک تجربه تعاملی، چند حسی و لذت بخش تبدیل میکند ( صرامیو همکاران، .(۱۳۹۵ فرصتهای ارائه شده از سوی فناوریهای واقعیت افزوده راه های عملی را برای برآورده ساختن نیاز معلمان عرضه کرده است (اوزدمیر۶، .(۲۰۱۷ فناوری واقعیت افزوده یکی از فناوریهای جدید آموزش در علم تکنولوژی آموزشی محسوب می شود.