شناسایی و رتبه بندی عوامل موثر بر کاربست فناوریهای آموزشی در فرایند تدریس در شرایط بحرانی کووید ۱۹ از دیدگاه معلمان متوسطه اول شهر شادگان به منظور ارائه الگوی مناسب

با گسترش بیماری پاندمی کووید ۱۹ در سراسر جهان و ایران، شاهد تغییر عمده ای در سیستم آموزش از رویه حضوری دانش آموزان در مدارس به سمت مجازیسازی محیط آموزش و فرایند یاددهی و یادگیری هستیم. با توجه به آنکه در کشوری نظیر ایران که پیشتر از این، زیر ساختهای تو سعه همگانی آموزش مجازی فراهم نبوده، تعطیل شدن مدارس و جبر نا شی از گ سترش بیماری پاندمی کووید سبب ایجاد برنامه ریزی به منظور ایجاد شبکه ملی آموزش مجازی در مقاطع مختلف بودیم که این موضوع با کاستی و کمیهایی روبرو بوده است. لذا مجموعه عواملی بر کاربست فناوریهای آموزشی در فرایند تدریس میتواند موثر باشد که لزوم شناسایی آنها در زمینه حصول موفقیت فناوریهای آموزشی در نظام آموزشوپرورش بسیار حائز اهمیت است.گراف و موزا، (۲۰۰۸)، برای شناسایی عوامل موثر بر نحوه تلفیق اثربخش فناوریهای آموزشی در فرایند تدریس در شرایط بحرانی مدلی را ارائه کرده اند که در این مدل بر مبنای تاکید بر نوآورانه بودن برنامه درسی فناورانه عواملی همچون مدرسه (بافت)، معلم (نوآور)، پروژه (نوآوری)، دانش آموزان (کاربران)، فناوری و ماهیت آن و پژوهش و سیاستگذاری مدنظر قرار گرفته است. چهار عامل اول (مدرسه، معلم، پروژه و دانش آموزان) بر ماهیت نوآوری یا تلفیق فناوریهای آموزشی در فرایند تدریس توجه دارند که با خطچین در مدل مشخص شدهاند و عاملهای پژوهش و سیاستگذاری و فناوری با عوامل بیرون از نظام آموزشی بیشتر در ارتباط هستند (به نقل از سراجی و همکاران، .(۱۳۹۳