پریسا عبدالرضاپور - استادیار آموزش زبان انگلیسی، دانشگاه سلمان فارسی، کازرون، ایران

همه گیری ویروس کرونا تاثیر زیادی بر همه جنبه های زندگی، به ویژه سبک زندگی و تحصیل دانشجویان داشته است. تاثیر این ویروس بر روی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان و دانشجویان به ویژه در ایران بسیار چشمگیر بوده است. در کشور ما تقریبا تمام مراکز آموزشی تعطیل گشته و جهت جلوگیری از شیوع این ویروس در مراکز آموزشی، از آموزش مجازی به عنوان تنها راه حل موجود برای برگزاری کلاسها بهره برده شد. تحقیقات پیشین نشان داده که این موقعیت پیشبینی نشده باعث به وجود آمدن چالشهای بسیاری در روند آموزش برای مقامات ر سمی، اولیا، مربیان و خود دانشجویان شده ا ست. در این میان میتوان به مطالعات انجام شده روی عوامل موثر بر سلامت روانی دانشجویان (پا ستالی و همکاران، ۲۰۲۰؛ ساها و همکاران، ۲۰۲۰؛ شیگمورا و همکاران، (۲۰۲۰، رفتار دانشجویان (آنگر و میران، (۲۰۲۰، تنظیم احسا سات (ر ستابوگ و همکاران (۲۰۲۰ و ا سترس و روشهای مقابله (هایلند و همکاران، ۲۰۲۰؛ ساویتسکی و همکاران، (۲۰۲۰ اشاره کرد. در رابطه با تاثیر مهارتهای اجتماعی و هوش هیجانی دانش آموزان در زمان بحران کووید ۱۹، عبدالر ضاپور و قنبری (۱۳۹۹) به برر سی راهکارهایی جهت کاهش تاثیر بحران کووید ۱۹ بر روی مهارتهای اجتماعی و احساسی دانش آموزان در حین آموزش پرداختند و به تاثیر بالای مهارت اجتماعی و هوش هیجانی دانش آموزان، اولیا و مربیان در محیط آموزش مجازی اشاره کردند.