معرفی کاشت ، داشت و برداشت گیاه دارویی آویشن با مروری بر کاشت آن در استان ایلام

آویشن با نام علمیThymusیکی از گیاهان دو لپه است. اسم این گیاه دارویی از لغت یونانی Thymusگرفته شده که به معنای جرات وقدرت است و میتواند نمادی برای اثر دارویی و شفابخشی این گیاه باشد. این گیاه دارویی از خانواده نعنائیان((Lamiaceaeو منشاءپیدایش آن مناطق دریای مدیترانه است امروزه درمناطق مختلف جهان و ازجمله در ایران کشت می شود. این گیاه از گیاهان چندساله بوده و تا ارتفاع ۴۰سانتیمتر رشد میکند و بر روی شاخه های کوچک و چوبیاش ، برگهای نوک تیز به رنگ سبز تیرهمیرویند.قسمت اعظم اسانس آویشن را فنل ها و هیدروکربن های مونوترپنی و الکلها تشکیل می،دهند که معمولا میزان آن یکدرصد است. تیمول از اصلی ترین ترکیبات فنلی موجود درگیاه آویشن است. گیاه آویشن می تواند به عنوان طعم دهنده ونگهدارنده درمواد غذایی استفاده شود. از برگهای بسیار خوش عطر آن اغلب به عنوان ادویه یا دارو استفاده میشود. از گلهای سفیدمتمایل به صورتی رنگ آن در تابستان بوی شامه نوازی به مشام میرسد. گونه های بیشمار و متفاوتی از انواع این گیاه وجود دارد.عصاره این گیاه عطر تندی دارد و نوع تازه آن از عطر بیشتری برخوردار است.در استان ایلام حدود ۱۰ هکتار به کشت آویشن باغی اختصاص یافته که به صورت نشایی کاشته می شود. عملکرد آن ۸۰۰ کیلوگرم در هکتار می باشد که با توجه به خواص و ارزش اقتصادی آویشن، کاشت این گیاه دارویی هر ساله در حال افزایش می باشد.

Keywords:

آویشن , گیاه دارویی , نعنائیان. , تیمول