ارزیابی توان تولید مخلوط آویشن و اسپرس در دیمزارهای کم بازده استان خراسان شمالی

به منظور بررسی امکان کشت مخلوط آویشن دنایی (Thymus daenensis) و گیاه مرتعی اسپرس (spp Onobrychis) در دیمزارهای کم بازده و شیب دار، آزمایشی به مدت چهار سال در شرایط دیم ایستگاه تحقیقات سیساب در استان خراسان شمالی انجام شد. این آزمایش به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا گردید تیمار اصلی در سه سطح، شامل سه گونه اسپرس، گونه زراعی (Onobrychis sativa) به همراه دو گونه محلی (Onobrychis radiata و Onobrychis inermis) بود و تیمار فرعی نیز در شش سطح آرایش کشت، شامل کشت خالص آویشن دنایی (TTTTTTTT)، کشت خالص اسپرس (OOOOOOOO) و همچنین کشت مخلوط آنها به صورت TTTTOOOO، OTTTOOOT، TTOOTTOO و TOTOTOTO بود. مقایسه میانگین های اثر آرایش های مختلف کشت بر نسبت هم ارزی زمین (LER) ماده در کل سیستم کشت مخلوط در میانگین چهار سال نشان داد که این نسبت در تمامی آرایش ها بیشتر از یک بوده و این به معنای آن است که کشت مخلوط بر کشت خالص در تولید ماده خشک دارای برتری بوده و عملکرد بالاتری داشته است.

Keywords:

آویشن , اسپرس , کشت مخلوط , نسبت هم ارزی زمین