تعیین میزان بقاء سرطان پستان و بررسی عوامل موثر بر آن در استان هرمزگان

هدف: تعیین میزان بقای بیماران مبتلا به سرطان یکی از روش هایی است که از طریق آن می توان به گسترش بهتر خدمات پیشگیری و درمانی و اجرای برنامه های غربالگری سرطان کمک کرد. هدف از انجام این مطالعه، تعیین میزان بقاء سرطان پستان و بررسی عوامل موثر بر آن می باشد. روش ها: در مرکز ثبت سرطان معاونت بهداشتی استان هرمزگان تعداد ۲۱۲ نفر با تشخیص اولیه سرطان پستان، ثبت شده بود. از روش کاپلان- مایر برای تعیین میزان بقا و تعیین عوامل خطر موثر بر بقا از مدل رگرسیونی مخاطرات متناسب کاکس استفاده شد. جهت انجام کلیه آزمون ها، میزان خطا ۵ درصد در نظر گرفته شد. تجزیه و تحلیل داده ها توسط نرم افزارSPSS  انجام شد. یافته ها: نتایج نشان می دهد که میزان بقای پنج ساله در بیماران مبتلا به سرطان پستان ۲/۸۰ درصد می باشد. خطر مرگ در افرادی که در مراحل ابتدایی سرطان تشخیص داده شده اند، نسبت به افرادی که در مراحل پیشرفته تشخیص داده شده اند، کمتر (۴۸۲/۰-۰۹۷/۰CI: ،۲۲/۰HR=) می باشد. خطر مرگ در افراد با تحصیلات ۸ کلاس و کمتر ۲۶۷/۰ (۷۵۳/۰-۰۹۴/۰, CI:۲۷/۰=(HR و در افراد با تحصیلات بیش از هشت کلاس ۲۵۴/۰ (۶۶۴/۰-۰۹۷/۰ CI:،۳۶/۰=(HR می باشد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه، توصیه به اجرای برنامه های غربالگری و تشخیص زودتر بیماری در زنان با سطح تحصیلات پایین به صورت گسترده به ویژه در اولین سطح نظام بهداشتی و ارجاع سریع و به موقع افراد مشکوک ضرورت دارد.  

Keywords:

Breast Cancer , Survival Estimation , Log-Rank Test , Cox Proportional Hazard Model. , سرطان پستان , برآورد بقا , آزمون لگ- رتبه , مدل مخاطرات متناسب کاکس.