اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کیفیت زندگی و بهزیستی روان شناختی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو
عنوان مقاله: اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کیفیت زندگی و بهزیستی روان شناختی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو
شناسه ملی مقاله: JR_JPMH-8-4_009
منتشر شده در در سال 1400
شناسه ملی مقاله: JR_JPMH-8-4_009
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
عباس مولوی - Department of Health Psychology, Kish International Branch, Islamic Azad University, Kish Island, Iran.
حمید افشار زنجانی - Department of Psychiatry, School of Medicine and Psychosomatic Research Center, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran.
کبری حاجی علیزاده - Department of Psychology, Bandar Abbas Branch, Islamic Azad University, Bandar Abbas, Iran.
خلاصه مقاله:
عباس مولوی - Department of Health Psychology, Kish International Branch, Islamic Azad University, Kish Island, Iran.
حمید افشار زنجانی - Department of Psychiatry, School of Medicine and Psychosomatic Research Center, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran.
کبری حاجی علیزاده - Department of Psychology, Bandar Abbas Branch, Islamic Azad University, Bandar Abbas, Iran.
هدف: تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کیفیت زندگی و بهزیستی روانشناختی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو بود.
روش: پژوهش حاضر از نوع طرحهای کاربردی و نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه کنترل و پیگیری سه ماهه بود. جامعه آماری پژوهش، بیماران مبتلا به دیابت نوع دو جزیره کیش بود. نمونه پژوهش ۴۰ نفر از بیماران دیابتی نوع دو بود که با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و با شیوه تصادفیسازی ساده در دو گروه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (۲۰=n) و گروه کنترل (۲۰=n) گماشته شدند. گروه ها پرسشنامه کیفیت زندگی و بهزیستی روانشناختی را تکمیل کردند. گروه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد تحت آموزش قرار گرفت. از روش مانکوا و تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر استفاده شد. تحلیلهای آماری با نرم افزار SPSS.۲۲ اجرا شد.
نتایج: نشان داد که تحلیل واریانس برای عامل درونگروهی (زمان) و عامل بین گروهی معنادار است. نتایج به آن معنی است که با در نظر گرفتن اثر گروه، اثر زمان نیز به تنهایی معنادار است. همچنین تعامل گروه و زمان نیز معنادار است (۷۹/۱۳۴=F، ۳۸/۱=df) که میزان تاثیر آن ۷۸ درصد است. نتایج بیانگر آن است که تحلیل واریانس برای متغیر بهزیستی روانشناختی برای عامل درونگروهی (زمان) و بین گروهی و تعامل گروه و زمان نیز معنادار است.
نتیجه گیری: میتوان نتیجه گرفت درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کیفیت زندگی و بهزیستی روانشناختی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو موثر بود.
کلمات کلیدی: Acceptance and Commitment Therapy, Quality of Life, Psychological Well-Being, Type ۲ Diabetes., پذیرش و تعهد, کیفیت زندگی, بهزیستی روان شناختی, دیابت نوع دو
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1487279/