محمد فولادی - گروه علوم زمین، دانشکده علوم و فناوری های همگرا، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
میرستار مشین چی اصل - گروه علوم زمین، دانشکده علوم و فناوری های همگرا، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
محمود مهرآموز - گروه علوم زمین، دانشکده علوم و فناوری های همگرا، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
نیما نظافتی - گروه علوم زمین، دانشکده علوم و فناوری های همگرا، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران

روش های ژئوفیزیکی برای مطالعه ویژگی های میدان های فیزیکی قابل انتشار ناشی از بی هنجاری های داخل زمین بنیان نهاده شده اند. در مطالعات ژئوفیزیکی معمولا هدف آشکارسازی ناهمگنی های داخل زمین با استفاده از کمیت های فیزیکی اندازه گیری شده در سطح زمین است. ژئوفیزیک می کوشد ساختمان داخلی زمین و ویژگی های آن را با استفاده از چنین داده هایی بازسازی کند. تحقیق حاضر که به روش میانگین متحرک مرتبه سوم معروف است، حل یک مسئله وارون برای برآورد همزمان شکل و ژرفای بی هنجاری های مغناطیسی باقی مانده می باشد که با مدل سازی مصنوعی بر روی اشکال هندسی مختلف کارایی این روش را نسبت به روش میانگین متحرک مرتبه دوم نشان می دهد. همچنین عملکرد این روش با نمونه ای از عملیات برداشت صحرایی در سایت ژئوفیزیک سازمان زمین شناسی اعتبارسنجی می شود. این روش، یک رابطه غیرخطی بین ژرفا و فاکتور شکل بی هنجاری با طول پنجره های متوالی در هفت نقطه محاسبه می کند. نتایج نشان داد، با توجه به تعداد جملات ریاضی بیشتر، برای داده های بدون نوفه بسیار دقیق و برای داده های نوفه ای با درصد خطای کمتر و آستانه نوفه بالاتر، از دقت بیشتری نسبت به روش میانگین متحرک مرتبه دوم برخوردار است. همچنین این روش برای داده های مغناطیسی واقعی نیز تطابق خوبی (۵ درصد خطای برآورد ژرفا) از خود نشان داد.

میانگین متحرک مرتبه سوم, میانگین متحرک مرتبه دوم, بی هنجاری مغناطیسی باقی مانده, ژرفا, شکل