محمد پاکدامن - دانشجوی دکتری جامعه شناسی سیاسی دانشگاه امام صادق (ع)
امید شفیعی قهفرخی - استادیار گروه علوم سیاسی دانشگاه امام صادق (ع)
روح الله فرهادی - عضو هیات علمی دبیرخانه شورایعالی انقلاب فرهنگی، تهران، ایران

هدف: در این مقاله نویسندگان تلاش دارند این ادعای مایکل والزر در تنقیح نظریه «جنگ عادلانه» مبنی بر اینکه ارتش اسرائیل «اخلاق ترین ارتش جهان» است را ارزیابی کنند. این ادعا اصلی ترین دلیلی است که مقامات رژیم صهیونیستی برای توجیه فعالیت های ارتش اسرائیل از آن استفاده می کنند. انتخاب والزر در اینجا به این دلیل است که وی به عنوان احیاگر «جنگ عادلانه» و همچنین حامی اصلی کدهای اخلاقی ارتش اسرائیل شناخته می شود.روش: در این پژوهش از روش تحلیل انتقادی استفاده شده است. در این راستا، انطباق فعالیت های ارتش اسرائیل با نظریه جنگ عادلانه والزر از نقطه نظر نقد درونی و بیرونی تحلیل می شود. به منظور دستیابی به هدف فوق، نظریه والزر از منظر همبستگی رویکرد جماعت گرایانه وی و عوامل «جنگ عادلانه» مورد نقد درونی قرار می گیرد. در مقام نقد بیرونی نیز فعالیت های ارتش اسرائیل در عمل بر اساس تئوری جنگ عادلانه (بدون در نظر گرفتن مشکلات داخلی رژیم) ارزیابی می شود.یافته ها: این مقاله نشان می دهد که ارتش اسرائیل نظریه جنگ عادلانه را که سنگ بنای قوانین اخلاقی آن است، به طور گسترده نقض کرده است. این تناقضات هم در مولفه «حق رفتن به جنگ» و هم در مولفه  «قانون جنگیدن» مشاهده می شود. بر این مبنا اساسا مولفه «دفاع از خود» (در کرانه باختری، به دلیل فقدان زندگی جمعی برای شهرک نشینان اسرائیلی، فقدان اقتدار قانونی و غیره) نیز نمی تواند برای رژیم حق ویژه ای در اقدام به جنگ ایجاد کند.نتیجه گیری: بررسی اقدامات ارتش اسرائیل از منظر تئوری جنگ عادلانه نشان می دهد این ادعا که ارتش رژیم صهیونیستی به عنوان اخلاقی ترین ارتش جهان است، بی معنی است. این بی اخلاقی که اقدامات ارتش رژیم را اخلاقی و در تضاد با جنبش های مقاومت به عنوان «بازیگران غیراخلاقی» به تصویر می کشد، رویکرد علمی و دانشگاهی را نیز تضعیف می کند.

جنگ عادلانه, مایکل والزر, اسرائیل, ارتش رژیم صهیونیستی, Jus ad Bellum, Jus in Bello