امین محمدی استاد کلایه
محمدرضا رضوانی
حمیده پهلوان زاده

بارش باران های شدید در مرداد ۱۳۸۴ در نواحی شرقی استان گلستان منجر به رخداد دو سیل ویرانگر گردید که این سیلاب ها از جمله خسارت بار ترین سیل های رخ داده در کشور بودند. به منظور جلوگیری از تکرار این حادثه اقدام به انتقال و تجمیع یازده روستای شهرستان کلاله (که در سیلاب های اخیر گرگانرود و سرشاخه های آن خسارات زیادی دیده بودند) به منطقه پیشکمر گردید. هدف از انجام تحقیق حاضر، بررسی تاثیرات تجمیع روستاهای آسیب دیده از سیل بر کیفیت زندگی ساکنین محلی با استفاده از شاخص های ذهنی می باشد. بدین منظور ۱۰ قلمرو کیفیت زندگی شامل کیفیت محیط، مسکن، آموزش، سلامت، به زیستی فردی، مشارکت، تفریح و اوقات فراغت، اطلاعات و ارتباطات، اشتغال و درآمد و ثروت برای مطالعه کیفیت زندگی در ناحیه مورد مطالعه انتخاب شد. جامعه آماری تحقیق خانوار های ساکن در شهر جدید پیشکمر می باشند. برای تعیین تعداد پرسشنامه مورد نیاز (حجم نمونه) از فرمول کوکران استفاده گردید. همچنین جهت بررسی پایایی پرسشنامه از آزمون آماری کرونباخ آلفا استفاده شد. پرسشنامه های مورد استفاده (۲۰۰ نمونه) از سوالات بسته با پاسخ هایی در طیف لیکرت پنج مقیاسی متناسب با قلمرو های عمده زندگی تشکیل شد و در گام دیگر پس از تکمیل پرسشنامه ها و رفع نواقص احتمالی، اطلاعات مورد نیاز از پرسشنامه ها استخراج شده و جهت رسیدن به اهداف تحقیق تجزیه و تحلیل آماری گردید. بدین منظور از روش آماری مقایسه میانگین ها و طرح پانل گذشته نگر مبتنی بر نگرش سنجی از جامعه نمونه در دو دوره قبل و بعد از اجرای طرح استفاده شد. نتایج بررسی ها در شهر پیشکمر نشان داد ۷۳ درصد پاسخگویان از کیفیت زندگی شان بعد از تجمیع روستاها به شهر راضی بودند و تنها کمتر از ۴ درصد افراد از کیفیت زندگی شان ابراز نارضایتی کردند. ارزیابی رضایت از قلمروهای مورد استفاده در این مطالعه نشان می دهد که پاسخ دهندگان در شهر پیشکمر بیشترین میزان رضایت را از قلمرو آموزش و کمترین میزان رضایت را از قلمرو اشتغال داشته اند.

Quality of life, Post disaster resettlement, rural integration, Pishkamar, کیفیت زندگی, تجمیع روستاها, سیلاب, استان گلستان