زهرا کرمانی مامازندی - استادیار گروه روانشناسی، موسسه آموزش عالی اقبال لاهوری
عاطفه حسن زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، موسسه آموزش عالی اقبال لاهوری

سلامت عمومی زنان به دلیل تاثیر زیادی که بر سلامت خانواده و جامعه دارد، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش جهت گیری مذهبی، صمیمیت زوجین و رضایت از زندگی در پیش بینی سلامت عمومی زنان متاهل انجام شد. این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش کلیه زنان متاهل مراجعه کننده به مراکز خدمات جامع سلامت منطقه ۷ ناحیه ۱ شهر مشهد در سال ۱۳۹۹ بود که تعداد آنها ۱۰۵۳ نفر برآورد شد که به شیوه ی نمونه گیری در دسترس، ۲۷۸ زن متاهل انتخاب شدند و به پرسشنامه های جهت گیری مذهبی آلپورت، صمیمیت زوجین تامپسون و والکر (MIS)، رضایت از زندگی داینر و همکاران (SWIS) و سلامت عمومی گلدبرگ و هیلر (GHQ) پاسخ دادند. به منظور تحلیل داده ها از روش های همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون به روش گام به گام استفاده شد. نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که بین جهت گیری مذهبی با سلامت عمومی زنان متاهل رابطه معناداری مشاهده نشد. همچنین صمیمیت زوجین و رضایت از زندگی با سلامت عمومی زنان متاهل رابطه معناداری داشتند. علاوه بر آن نتایج تحلیل رگرسیون به روش گام به گام نشان داد که صمیمیت زوجین و رضایت از زندگی هرکدام به ترتیب ۱۴% و ۱۵% از واریانس سلامت عمومی زنان متاهل را تبیین کردند. به طور کلی هرچه میزان رضایت از زندگی و صمیمیت زوجین بیشتر باشد زنان متاهل از سلامت عمومی بالاتری برخوردارند. با توجه به یافته های پژوهش به نظر می رسد که صمیمیت زوجین و رضایت از زندگی نقش تعیین کننده در پیش بینی سلامت عمومی زنان متاهل دارند.

جهت گیری مذهبی, رضایت از زندگی, سلامت عمومی, صمیمیت زوجین