وحید فلاح رحمت آبادی
مجید رحیمی

پژوهش حاضر با هدف بررسی چالش های عمده مدیریت شهری در حمل و نقل شهری شیرازبه نگارش درآمده است. پژوهشحاضر بر حسب هدف کاربردی و از لحاظ ماهیت و روش، توصیفی تحلیلی می باشد. روش جمع آوری داده ها به صورتپیمایشی با استفاده از تکنیک پرسشنامه با نظرخواهی از دوگروه شهروندان و خبرگان بوده است. جامعه نمونه تحقیق در گروهشهروندان به تعداد ۳۸۳نفر و خبرگان به تعداد ۱۵نفر بوده که روش نمونه گیری برای گروه شهروندان به صورت تصادفی و از دو منطقه پر رفت و آمد شیراز( مناطق ۱و(۲ بوده و برای گروه خبرگان نیز به صورت هدفمندبوده است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها نیز از نرم افزار SPSSو فرایند تحلیل شبکه استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که تمامی شاخص های به کار رفته در تحقیق، از سطح معناداری بالای ۹۹برخوردار بوده اند.براساس آزمون ،Tشاخص خدمات با میانگین ۳/۶۲دارای بیشترین میانگین رتبه ای بوده است. ضریب همبستگی اسپیرمن نیز نشان داد که بین شاخصهای پنجگانه و میزان تحصیلات و درآمد افراددر سطح ۹۹درصد رابطه معنادار مشاهده می شود. در نهایت، برپایه اولویت بندی فرایند تحلیل شبکه، چالش "سیاست مدیریت شهری" با بالاترین امتیاز (۳۵۷/۰ :A)به عنوان اولویت اول و در واقع اصلی ترین چالش مدیریت شهری شیراز در حمل ونقلعمومی مشخص شد.

مدیریت شهری، حمل و نقل عمومی، چالش مدیریتی، منطقه۱و ۲ شهر شیراز