بررسی تاثیر شیوه های مدیریت منابع انسانی بر قابلیت استخدام پذیری با نقش میانجی یادگیری سازمانی(مطالعه موردی: کارکنان شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی منطقه لرستان)

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر شیوه های مدیریت منابع انسانی بر قابلیت استخدام پذیری با نقش میانجی یادگیری سازمانی است. این پژوهش کاربردی و از نوع توصیفی است. جامعه آماری این پژوهش۳۵۰ نفر از کارکنان شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی منطقه استان لرستان است. که برای تعیین حجم نمونه فرمول کوکران به کار گرفته شد و تعداد نمونه ۱۲۶ نفر برآورد شد. نمونه گیری در این پژوهش به صورت تصادفی ساده بوده است. ابزار گردآوری اطلاعات در این پزوهش پرسشنامه است. روایی پرسشنامه ها با به کارگیری روش اعتبار محتوا و پایایی آنها با محاسبه آلفای کرونباخ تائید شد. در این پژوهش، برای بررسی و آزمون فرضیه ها و مدل مفهومی، رویکرد معادلات ساختاری و نرم افزارهای Smart Pls۲ و Spss ۱۹ به کار گرفته شد. نتایج بررسی فرضیه ها نشان داد شیوه های مدیریت منابعانسانی بر قابلیت استخدامپذیری تاثیر مثبت و معنیداری دارد. همچنین نشان داد از میان ابعاد شیوه های مدیریت منابع انسانی، توانمندسازی و به اشتراک گذاشتن اطلاعات از بالاترین اهمیت برخوردار است. همچنین نتایج پژوهش نشاندهنده آن است که یادگیری سازمانی نقش میانجی در تاثیر شیوه های مدیریت منابع انسانی بر یادگیری سازمانی دارد.

Keywords:

شیوه های مدیریت منابع انسانی , قابلیت استخدام پذیری , یادگیری سازمانی