بهره گیری از معماری سبز در ساختمان برای کاهش مصرف انرژی و حفاظت از محیط زیست

انسان در طول زندگی خود همیشه سعی داشته برای طراحی مکان های خود از طبیعت و محیط زیست خود الهام بگیرد. لذا هرچه محیط زندگی انسان نزدیک به طبیعت وشکل های طبیعی باشد با روحیه بشر سازگارتر خواهد بود. بنابرین با الهام از طبیعت می توان به ساختارهای پایدار وذخیره انرژی نیز دست یافت. معماری سبز برای محیط های مصنوع و انسان آفرینش بهترین فرآیند برای طراحی ساختمان هاست به گونه ای که تمام منابع وارده به ساختمان، مصالح آن، سوخت یا اشیا مورد استفاده ساکنان، نیازمند پدید آوردن یک معماری پایدار هستند. زیبایی نهفته در انرژیهای پاک و حیات بخش با استفاده از طراجی سبز کشف می شود. این نوع طراحی از اصولی خاص تبعیت میکند که رعایت آنها ضروری است: مدیریت منابع انرژی، طراحی با قابلیت بازگشت به چرخه زندگی و طراحی برای انسان. امروزه در تمام جهان به دلیل مشکلات اساسی چون گرم شدن زمین ، آلودگی روز افزون هوا و محیط زیست، کاهش منابع طبیعی و بحران انرژی، حفظ و پایداری از منابع طبیعی جهان به یکی از مهم ترین دغدغه های انسان عصر حاضر تبدیل شده است .بنابر این بهره گیری از تکنولوژی های معماری سبز اهمیت زیادی پیدا کرده است. روش تحقیق در این پژوهش به لحاظ هدف، پژوهشی است کاربردی و به لحاظ ماهیتی، پژوهشی توصیفی-تحلیلی می باشد. همچنین برای تجزیه و تحلیل این اطلاعات از روش کمی و کیفی، استفاده شده است. جمع آوری اطلاعات در این پژوهش با استفاده از داده های حاصل از روش های کتابخانه ای انجام شده است.

Keywords:

معماری سبز , ساختمان سبز , طراحی سبز , انرژی , محیط زیست