خدیجه رحمتی نیا - دانشجو
مریم ملکی - دانشجو

  چکیده          هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه بین مدیریت دانش و جو سازمانی در مراکز آموزش عالی است. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه مورد مطالعه، شامل کلیه کارکنان اعم از اعضاء هیات علمی و کارمندان اداری مراکز آموزش عالی (آزاد، پیام نور و علمی- کاربردی) می باشد. حجم نمونه با استفاده از جدول کرجسی و مورگان ۱۶۵ نفر بوده که به روش نمونه گیری طبقه ای – تصادفی انتخاب شده اند. برای جمع آوری داده ها از دو پرسش نامه استاندارد شده شامل: پرسش نامه مدیریت دانش دارای ۳۸ سوال ۵ گزینه ای با مولفه های (اکتساب دانش، تسهیم دانش و کاربرد دانش) و پرسش نامه جو سازمانی با ۴۲ سوال ( که ۲۱ سوال آن مربوط به رفتار و برخورد های رئیس با کارکنان و ۲۱ سوال آن مربوط به رفتار و برخورد های کارکنان با یکدیگر) استفاده شد. جهت ارزیابی و بررسی فرضیه های تحقیق که شامل یک فرضیه اصلی و سه فرضیه فرعی است از آمار توصیفی و آمار استنباطی به کمک نرم افزار آماری SPSS استفاده شده است. نتایج نشان داد که بین مدیریت دانش و جو سازمانی در مراکز آموزش عالی رابطه مثبت معنی داری وجود دارد. هم چنین ارتقاء دانش در بین کارکنان مراکز آموزش عالی در بهبود جو سازمانی این مراکز موثر بوده است.

کلید واژه : دانش, مدیریت دانش, جو سازمانی