پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه هوش هیجانی و سلامت روان با فرسودگی شغلی در بین دبیران، پرستاران و کارمندان آب و برق و همچنین بررسی سازه مقیاس فرسودگی شغلی ماسلاچ  اجراء شده است. ۴۰۰ نفر از شاغلین این سه شغل به روش نمونه گیری تصادفی سهمیه ایی انتخاب شدند. پرسشنامه های هوش هیجانی بار- ان (۱۹۸۰)،  سلامت عمومی گلدبرگ (GHQ.۲۸) و فرسودگی شغلی ماسلاچ- جکسون (۱۹۸۱) اجراء گردید.  در این پژوهش نتایج حاصل از هنجاریابی آزمون های فوق  نشان دادند که این آزمون ها از حد مناسبی از اعتبار و روایی برخوردار هستند. نتایج ضریب همبستگی پیرسون بیانگر رابطه منفی و معنی دار بین هوش هیجانی و سلامت روان با فرسودگی شغلی بود. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که هوش هیجانی و سلامت روان به گونه ای منفی و معنی دار می توانند فرسودگی شغلی را برای شاغلین هر سه شغل پیش بینی کنند. یافته های تحلیل واریانس دو راهه  نشان دادند که تاثیر نوع شغل بر فرسودگی شغلی معنی دار می باشد، اما تاثیر جنسیت و همچنین تعامل آن با نوع شغل بر فرسودگی شغلی معنی دار نیست. یافته های آزمون های تعقیبی توکی و شفه نشان داد که بین فرسودگی شغلی پرستاران و کارکنان آب و برق تفاوت معنی داری وجود دارد. نتایج تحلیل عاملی به روش مولفه های اصلی نشان داد که مقیاس فرسودگی شغلی ماسلاچ-جکسون (۱۹۸۱) از پنج عامل خستگی هیجانی، تعارض شغلی، خشنودی عاطفی،  مسخ شخصیت، احساس کفایت شخصی تشکیل شده است .  

فرسودگی شغلی, هوش هیجانی, سلامت روان, تحلیل واریانس, تحلیل عاملی