هدف پژوهش حاضر گردآوری و تحلیل پرسش های شفاهی معلمان دوره ابتدایی مدارس سماء در منطقه پنج دانشگاه آزاد اسلامی است. فرایند روزمره کلاس های ۳۲  نفر معلم (۲۰ زن و ۱۲ مرد) چهار پایه تحصیلی (دوم، سوم، چهارم و پنجم) در پنج شهر، در درس های فارسی، ریاضی و علوم هرکدام به مدت ۱۰ جلسه با استفاده از MP۳ Player مورد ثبت و ضبط قرار گرفت. برای استخراج اطلاعات گردآوری شده از پرسشنامه معکوس استفاده شد. یافته های حاصل از تحلیل فرایند ۹۶۰ جلسه کلاس و ۲۹۵۲۰ سوال مطرح شده، نشان می دهد که: ۱- معلمان به طور متوسط در هر جلسه ۷۵/۳۰ سوال پرسیده اند. ۲- از مدت زمان هر جلسه، حدود ۲۰ درصد آن به سوال کردن اختصاص داشته است.۳- اغلب سوال ها برای وارسی میزان فهم دانش آموزان و یادآوری حقایق مطرح شده اند. ۴- تعداد اندکی از سوال ها بر تشویق دانش آموزان به تفکر تاکید داشته اند.۵- پرسش کردن در طرح درس معلمان جایگاهی نداشته است. ۶- بین ابعاد سوال ها و پایه تدریس، نوع درس و جنسیت معلمان ارتباط معنادار وجود دارد. ۷- معلمان در سوال کردن خود خطاهایی را مرتکب می شوند، از جمله: فقط از باهوش ترین دانش آموزان سوال کردن، طرح سوال و پاسخ دادن به آن توسط خود معلم، و همیشه یک نوع سوال مطرح کردن. با توجه به اهمیت پرسش کردن، این مقوله بایستی در واحدهای درسی و دوره های آموزشی بدو خدمت و حین خدمت معلمان بیشتر مورد توجه قرار گیرد.

پرسش کردن, معلمان ابتدایی, سوال سطح پایین, سوال سطح بالا, پرسش شفاهی