اثر ۸ هفته تمرین در آب بر شادکامی و امید به زندگی زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

هدف کلی این پژوهش، اثر ۸ هفته تمرین در آب بر شادکامی و امید به زندگانی زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بود. جامعه آماری این تحقیق شامل زنانی که مبتلا به بیماری ام اس بودند که جهت انجام درمان خود به انجمن بیماران ام اس کرمانشاه مراجعه کرده بودند. تعداد ۳۰ نفر زن به عنوان نمونه بر اساس جدول مورگان انتخاب گردیدند. ابزار جمع آوری اطلاعات در این تحقیق دو پرسش نامه استاندارد شده شادکامی آکسفورد و امید به زندگی بود. روش تحقیق نیمه تجربی و طرح تحقیق پیش آزمون پس آزمون گروه های تصادفی است. داده های به دست آمده از طریق آمار توصیفی از جمله میانگین و انحراف معیار و آمار استنباطی نظیر شاپیرو- ویلک و هم چنین برای مقایسه میانگین های پس آزمون از روش آماری تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج آماری نشان داد که اختلاف معنی داری در شاخص های شادکامی و امید به زندگی قبل و بعد از تمرین در شرکت کنندگان مشاهده نشد.

Keywords:

بیماری ام اس , تمرین در آب , شادکامی , امید به زندگی