زهرا جولایی زادگان - کارشناسی ارشد مشاوره، گرایش خانواده، گروه علوم انسانی، دانشگاه شهید اشرفی اصفهانی، اصفهان، ایران
محبوبه حجتی - دانشجوی داکترا اپیدمیولوژی، گروه آمار و اپیدمیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی آسیب های برآمده از فضای مجازی بر بی ثباتی ازدواج در زوجینمراجعه کننده به مراکز مشاوره در شهر اصفهان انجام شد. روش پژوهش از نوع توصیفی و همبستگیمی باشد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره در شهر اصفهان درسال ۱۳۹۹ تشکیل دادند که با استفاده از فرمول کوکران در سطح ۰۵ / ۰، حجم نمونه آماری ۲۵۰ نفر( ۱۲۵ زن، ۱۲۵ مرد) به روش در دسترس انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه بی ثباتیازدواج بوث، جانسون و ادواردز (۱۹۸۷) و پرسشنامه آسیب های برآمده از فضای مجازی شجاعی (۱۳۹۶)بودند. داده های به دست آمده با استفاده از آماره های توصیفی و رگرسیون گام به گام تحلیل شدند. نتایجنهایی رگرسیون نشان داد که مولفه های کاهش صمیمیت و تغییرسبک زندگی می توانند واریانسبیثباتی ازدواج را به صورت معناداری پیش بینی کنند. به گونه ای که کاهش صمیمیت سهم بیشتری درپیش بینی متغیر بی ثباتی ازدواج داشت. لذا می توان نتیجه گرفت در زوجین مراجعه کننده به مراکزمشاوره، یکی از عوامل پیش بینی کننده بی ثباتی ازدواج، کاهش صمیمیت و تغییر سبک زندگی ناشی ازآسیب های فضای مجازی می باشد.

بی ثباتی ازدواج، آسیب های برآمده از فضای مجازی، زوجین