سجاد محمدی تهنه - فارق التحصیل کارشناسی ارشد حقوق خصوصی دانشگاه شهید بهشتی تهران

با توجه به مبانی بیان شده برای توجیه اخذ هزینه دادرسی بنظر می رسد پیش بینی هزینه دادرسی در ماده ۳ قانون نحوه وصول برخی از درآمد های دولت و مصرف اقدامی بحق و مناسب بوده است. اما پذیرش این نظر مستلزم پذیرش بی قید و شرط(مطلق) این هزینه در تمام مراحل دادرسی برخلاف رویه قضائی نمی باشد. بنظر اخذ هزینه دادرسی مرحله (مقطع) واخواهی مطلقا و اخذ هزینه دادرسی مرحله اعاده دادرسی قبل از صدور قرار قبولی، فاقد وجاهت قانونی می باشد. بدین نحو که مرحله (مقطع) واخواهی که ادامه مرحله بدوی بوده و با پرداخت هزینه دادرسی بدوی توسط خواهان دعوای بدوی، انوناق خوانده دعوای بدوی حق دفاع داشته و مشخص نیست که چرا باید واخواه را علیرغم عدم پیش بینی این هزینه در قانون، ملزم به پرداخت هزینه دادرسی بنمایم. همچنین در باب اعاده دادرسی مشخص نیست که چرا باید معترض به حکم قطعی را قبل از صدور قرار قبولی اعاده دادرسی که صرفا مستلزم رسیدگی شکلی است و هنوز مرحله اعاده دادرسی اصطلاحی نیز ایجاد نشده و ممکن است که با قرار رد رو به رو شده و هیچگاه به مرحله رسیدگی ماهوی نرسد، را مکلف به پرداخت تمامی هزینه دادرسی این مرحلهبنماییم.

هزینه دادرسی، هزینه واخواهی،هزینه اعاده دادرسی.