اثرات سطوح افزایشی اسیدیفایر در آب آشامیدنی بر عملکرد رشد، جمعیت میکروبی و ریخت شناسی روده کوچک جوجه های گوشتی
عنوان مقاله: اثرات سطوح افزایشی اسیدیفایر در آب آشامیدنی بر عملکرد رشد، جمعیت میکروبی و ریخت شناسی روده کوچک جوجه های گوشتی
شناسه ملی مقاله: JR_RAP-13-35_005
منتشر شده در در سال 1400
شناسه ملی مقاله: JR_RAP-13-35_005
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
مازیار محیطی اصلی - Department of Animal Science, Faculty of Agriculture Science, University of Guilan
مطهر رهنمای قلعه رودخانی - Department of Animal Science, Faculty of Agriculture Science, University of Guilan
خلاصه مقاله:
مازیار محیطی اصلی - Department of Animal Science, Faculty of Agriculture Science, University of Guilan
مطهر رهنمای قلعه رودخانی - Department of Animal Science, Faculty of Agriculture Science, University of Guilan
چکیده مبسوط
مقدمه و هدف: اسیدهای آلی یکی از جایگزین های آنتی بیوتیک های محرک رشد هستند که اثرات مفیدی بر عملکرد حیوان و جمعیت میکروبی دستگاه گوارش دارند. به طور کلی، افزودن اسیدهای آلی به خوراک سبب کاهش pH خوراک و دستگاه گوارش، تحریک رشد، کمک به غلبه جمعیت باکتریهای مفید بر باکتریهای بیماریزا و کاهش متابولیت های سمی تولید شده توسط باکتری های مضر می شوند.
مواد و روش ها: تعداد ۲۴۰ قطعه جوجه گوشتی یکروزه سویه راس ۳۰۸ در آزمایشی به ۴ تیمار آزمایشی، ۴ تکرار و ۱۵ قطعه جوجه در هر تکرار در قالب طرح کاملا تصادفی تقسیم شدند. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح صفر، ۲۰۰، ۳۰۰ و ۵۰۰ میلیلیتر اسیدیفایر در ۱۰۰۰ لیتر آب آشامیدنی بودند.
یافته ها: ضریب تبدیل خوراک در جوجه هایی که دو سطح ۲۰۰ و ۵۰۰ میلی لیتر اسیدیفایر در ۱۰۰۰ لیتر آب آشامیدنی دریافت کردند، نسبت به تیمار شاهد کاهش یافت (۰/۰۱>p). شاخص کارایی اروپایی در تمام سطوح اسیدیفایر نسبت به تیمار شاهد بیشتر بود و روند افزایشی خطی معنی داری داشت (۰/۰۵>p). جوجه هایی که ۵۰۰ میلی لیتر اسیدیفایر در آب دریافت کردند، کمترین ضریب تبدیل خوراک (۱/۶۴ در برابر ۱/۸۰؛ ۰/۰۱>p) و بیشترین شاخص کارایی اروپایی (۳۹۴ در برابر ۳۳۲؛ ۰/۰۵>p) را نسبت به شاهد داشتند. وزن بورس فابرسیوس، طحال و پانکراس در جوجه های دریافت کننده سطوح مختلف اسیدیفایر بیشتر از گروه شاهد بود (۰/۰۵>p). pH پیش معده و ژنوم جوجه هایی که ۵۰۰ میلی لیتر اسیدیفایر و pH دوازدهه جوجه هایی که ۳۰۰ میلی لیتر اسیدیفایر دریافت نمودند، نسبت به تیمار شاهد کاهش یافت (۰/۰۵>p). افزودن اسیدیفایر به آب آشامیدنی جوجه های گوشتی تفاوتی در شمار باکتری های لاکتوباسیلوس، کلیفرم ها و اشریشیا کلی در ایلئوم ایجاد نکرد (۰/۰۵>p). ضخامت لایه لامینا پروپریا در جوجه هایی که سطح ۳۰۰ میلی لیتر اسیدیفایر دریافت کردند، نسبت به سطح ۲۰۰ میلی لیتر اسیدیفایر افزایش یافت (۰/۰۵>p). افزودن سطوح مختلف اسیدیفایر به آب آشامیدنی جوجه های گوشتی اثری بر عیار آنتیبادی علیه SRBC و نیوکاسل نداشت.
نتیجه گیری: نتایج نشان می دهند که سطح ۵۰۰ میلی لیتر اسیدیفایر در ۱۰۰۰ لیتر آب آشامیدنی با افزایش وزن اندام های گوارشی نظیر پانکراس نسبت به تیمار شاهد و اسیدی کردن نواحی ابتدایی دستگاه گوارش، سبب بهبود عملکرد رشد می شود.
کلمات کلیدی: Acidifier, Broiler, Growth performance, Immune response, Intestinal morphology, Intestinal microbiota, اسیدیفایر, پاسخ ایمنی, جوجه گوشتی, جمعیت میکروبی روده, ریخت شناسی روده, عملکرد رشد
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1490007/