سبک شناسی شناختی و امتناع کشف فردیت هنری: پسانوگرایان هم با استعاره های قراردادی شعر می سرایند
عنوان مقاله: سبک شناسی شناختی و امتناع کشف فردیت هنری: پسانوگرایان هم با استعاره های قراردادی شعر می سرایند
شناسه ملی مقاله: JR_PARSI-10-2_015
منتشر شده در در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_PARSI-10-2_015
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
سید امیرحسین مرتضایی - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی (گرایش محض) دانشگاه فردوسی مشهد
محمود فتوحی رودمعجنی - استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فردوسی مشهد
خلاصه مقاله:
سید امیرحسین مرتضایی - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی (گرایش محض) دانشگاه فردوسی مشهد
محمود فتوحی رودمعجنی - استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فردوسی مشهد
اهداف اصلی در سبکشناسی، کشف وجوه فردیت، شباهتها و تمایزهای سبکی در آثار مختلف است؛ اما آیا با سبکشناسی شناختی هم میتوان به این اهداف دست یافت؟ پژوهش حاضر به دو شیوه استدلال منطقی و بررسی شواهد شعری نشان میدهد که سبکشناسی شناختی به کار کشف وجوه ممیزه و سبکساز ادبی نمیآید. در قلمروی سبکشناسی این رویکرد را میتوان برای کشف سبک عمومی، سبک دوره یا گفتمانی رایج به کار گرفت. بدین منظور، نخست با ارائه تعاریفی، نشان داده شده است که مبنای مطالعات سبکی، کشف فردیت و تمایزهای سبکی است. سپس به تعریف سبکشناسی شناختی، به عنوان شاخهای از سبکشناسی پرداخته شده است. در بخش بعدی مقاله، به مدد استدلال مشخص شد که آثار ادبی زمانی به طور عمومی پذیرفته میشوند که در دایره فرهنگ عمومی، محل پیدایش استعارههای تکرارشونده فرهنگی، جای بگیرند. پس از آن برای اثبات عملی مدعای پژوهش، آثاری از شاعران سردمدار جریانهای مختلف شعر پسانیمایی و شعر کلاسیک فارسی بررسی شد. نتایج نشان دادند که نظام شناختی نمود یافته در آثار این شاعران از جهات عدیده مشابه یکدیگر است. در نهایت چنین نتیجه گرفته شد که سبکشناسی شناختی، نمیتواند حوزه پژوهشی قابل اتکا برای کشف فردیت شناختی قلمداد شود.
کلمات کلیدی: واژه های کلیدی: سبک شناسی شناختی, استعاره مفهومی, استعاره فرهنگی, فردیت
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1490088/