بررسی تاثیر مدیریت استعداد بر توانمند سازی و بهره وری نیروی انسانی در دانشگاه علوم پزشکی تهران

مقدمه: مدیریت استعداد روش مناسبی برای شناسایی، جذب، آموزش، تعلیم و تربیت و نگهداشت نیروی انسانی از طریق توانمند سازی ذهنی، مهارتی، شناختی و رفتاری کارکنان به حساب می آید که می تواند منجر به دستیابی به یکی از مهمترین اهداف سازمان ها یعنی بهره وری نیروی انسانی و در نهایت سازمانی گردد. لذا این پژوهش با هدف تعیین تاثیر مدیریت استعداد بر توانمندسازی کارکنان و بهره وری نیروی انسانی در دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شده است. مواد و روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه (توصیفی- تحلیلی) که بین تعداد ۳۰۴ نفر از کارکنان ستادی معاونت های دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. حجم نمونه از نوع تصادفی- طبقه ای متناسب با حجم جامعه پژوهش تعیین شد. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه های مدیریت استعداد Oehley، توان مندسازی کارکنان  Spritzer و  بهره وری نیروی انسانی Hersey و Goldsmith به همراه اطلاعات دموگرافیک کارکنان بود که روایی صوری و محتوا آن ها با اندازه گیری CVR و CVI  و تعیین بار عاملی و میانگین واریانس استخراج شده و در نهایت روایی همگرا و واگرا یا تشخیصی با استفاده از آزمون KMO و پایایی پرسشنامه ها با بهره وری از روش آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی به دست آمد. از روش های آماری توصیفی مانند میانگین و انحراف معیار و آزمون های استنباطی مانند مدل سازی معادلات ساختاری، تی استیودنت و آنوا در نرم افزارهای SPSS نسخه ۲۳ و PLS استفاده شد. یافته ها: میانگین متغیرهای مدیریت استعداد، توان مندسازی کارکنان و بهره وری نیروی انسانی در حد متوسط رو به بالا بود. بین مولفه های هر یک از متغیرها همبستگی وجود داشت و درنتیجه مدل ساختاری هر یک از متغیرها و مولفه های مربوط به آن تایید گردید. درنهایت وجود همبستگی بین متغیرهای مدیریت استعداد با توان مندسازی کارکنان و بهره وری نیروی انسانی و همچنین بین متغیر توان مندسازی کارکنان با بهره وری نیروی انسانی به اثبات رسید. نتیجه گیری: به نظر می رسد کشف نیروی انسانی مستعد و سپس توان مند سازی آنها از طریق آموزش های مرتبط با توان مند سازی ذهنی، مهارتی، شناختی و رفتاری کارکنان منتهی به ارتقای بهره وری کارکنان می گردد. اگرچه برای رسیدن به این هدف، انجام آزمون استعداد قبل از استخدام و سپس استفاده از روش های سطح بندی توان مندسازی با توجه به نتایج آزمون استعداد مورد توصیه می شود.

Keywords:

Talent Management , Employees’ Empowernment , Human Resource Productivity , Structural Equation Model , Tehran University of Medical Sciences , مدیریت استعداد , توان مندسازی کارکنان , بهره وری نیروی انسانی , مدل ساختاری , دانشگاه علوم پزشکی تهران