مهشید زمانی - Family Research Institute, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran
پریساسادات سیدموسوی - Family Research Institute, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran

مواد و روش کار: روش پژوهش توصیفی و جامعه آماری این پژوهش شامل تمام مادران بارداری بود که به اینترنت دسترسی داشتند. ۳۵۷ نفر نمونه به شکل در دسترس انتخاب شدند که پس از حذف مواردی که ملاک های ورود را نداشتند تعداد ۳۱۷ نفر در مطالعه شرکت داده شدند؛ ابزار پژوهش، پرسشنامه خودارزیابی قبل از تولد بود که همراه پرسشنامه تجارب در روابط نزدیک بر روی گروه نمونه اجرا شد. داده ها با استفاده از تحلیل عاملی، ضریب آلفای کرونباخ و ضریب همبستگی درون طبقه ای (ICC) و توسط نرم افزارهای۲۱SPSS و ۸/۸LISREL تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: روایی محتوایی پرسشنامه توسط ۵ متخصص تایید شد. در بررسی همسانی درونی، نتایج ضرایب آلفای کرونباخ برای نمره کل سازگاری مادرانه در دوران بارداری ۹۳۵/. و برای زیرمقیاس ها همگی بالای ۰/۷۹ بود و همچنین ضریب پایایی بازآزمایی نشان دهنده ثبات نمرات در فاصله ۳ ماه بود. نتایج تحلیل عاملی نشان داد که تمامی خرده مقیاس ها (به جز خرده مقیاس آمادگی برای زایمان) بار عاملی معنادار و بالاتر از ۰/۳۰ روی سازگاری بارداری دارند. با بررسی روایی نیز ضریب همبستگی پرسشنامه خودارزیابی قبل از تولد با پرسشنامه تجارب در روابط نزدیک بین ۰/۳۲ تا ۰/۴۵۹ به دست آمد. علاوه بر تایید روایی ملاک، همبستگی بالای زیرمقیاس ها با نمره کل، روایی سازه پرسشنامه را تایید کرد. نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده نسخه ایرانی پرسشنامه خودارزیابی قبل از تولد دارای ویژگی های روان سنجی مطلوب بوده و برای ارزیابی سازگاری مادرانه در زنان باردار ایرانی معتبر و قابل اعتماد است.

Prenatal self-assessment questionnaire, Maternal adjustment, Pregnancy, Validation, Reliability, پرسشنامه خودارزیابی قبل از تولد, سازگاری مادرانه, بارداری, اعتبار, پایایی