محمدامین سلیمانفر - مدیرعامل و رییس هیئت مدیره شرکت نظارت گستر مبین

به موازات رشد روز افزون جمعیت و تعداد وسایل نقلیه و توسعه ارتباطات، روز به روز بر پیچیدگی سیستم حمل و نقل و مشکلات ناشی از آن افزوده می شود که این امر لزوم ارائه راه حل های مناسب جهت رفع مشکلات ناشی از آن را طلب می نماید. امروزه آنچه متخصصین حمل و نقل جهان بر روی آن اتفاق نظر دارند دستیابی به الگوی حمل و نقل پایدار در شهرهاست تا بتواند چشم انداز شهری سالم، دارای حمل و نقل سریع، ایمن و کار آمد برای عموم شهروندان را تامین نماید. سیاست های حمل و نقل پایدار درصدد جستجوی روش هایی است که امکان دسترسی مناسب را برای همه اقشار جامعه فراهم کرده، هزینه های اقتصادی را تعدیل نموده و زمینه آلودگی های زیست محیطی را کاهش دهد. در میان گونه های راه آهن سبک شهری، تراموا به عنوان یکی از گونه های راه آهن سبک شهری به علت عدم انتشار آلاینده ها، انعطاف زیاد و قابلیت استفاده از مسیر مشترک با سایر الگوهای حمل ونقلی مجددا از دهه ۱۹۶۰ از استقبال بالایی برخوردار شده اند. در این پژوهش سعی بر آن است تا با روشی توصیفی تحلیلی به بررسی و واکاوی تجارب در حوزه ای تراموا بپردازد و ویژگی های آن را به طور مفصل شرح دهد. در انتها مطابق نمونه های بررسی شده، علاوه بر یک وسیله جابه جایی می توان از تراموا به عنوان یک نماد هنری و یا مکانی مانند رستوران استفاده کرد و از این طریق زمینه ای پویایی شهر را فراهم آورد.

حمل ونقل، راه آهن، گردشگری، تراموا