استلزامات کنشگری فعال گفتمان انقلاب اسلامی در مواجهه با سکولاریسم (با نگاهی به تقابل گفتمان انقلاب اسلامی و سکولاریزم)

انقلاب اسلامی ایران بدون شک یکی از انقلاب‎های گفتمان‎ساز بوده است. انقلابی که با ارائه  الگوی پیوند دین و سیاست تلاش نموده تا مدل حکمرانی جدیدی را بر اساس بیشترین تطبیق با آموزه‎های دینی پیگیری نماید. هر گفتمانی، غیری داشته و بر اساس برخی نگرش ها عرصه جامعه به نحوی عرصه رقابت و جنگ غیرهای گفتمانی است. گفتمان انقلاب اسلامی نیز از ابتدا با شکستن ساختار گفتمان غیرخود، یعنی گفتمان سکولار به ‎عنوان گفتمان حاکم در جامعه ایرانی مطرح گردید. نقطه کانونی این مقاله بررسی استلزامات و آسیب‎شناسی گفتمان انقلاب اسلامی بر اساس الگوی کنشگران گفتمانی شامل نظریه‎پرداز، شارحین، مروجین و رسانه‎هاست که در این راستا ترویج دال های گفتمانی، بعد احساسی گفتمان، دیالکتیک متعادل، به‎روزرسانی و بازتولید و کارآمدی، به‎عنوان محورهای آسیب‎شناسی مطرح گردیده اند.

Keywords:

گفتمان , انقلاب اسلامی , گفتمان سکولار , آسیب‎شناسی , دال مرکزی , جمهوری , هویت