نگار السادات میرزاده - دانشجوی دکتری مدیریت دولتی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سمنان، سمنان، ایران
حدیث عرب - دانشجوی دکتری مدیریت دولتی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سمنان، سمنان، ایران
حسن سعدالدین - دانشجوی دکتری مدیریت دولتی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سمنان، سمنان، ایران
حامد زرگری - دانشجوی دکتری مدیریت دولتی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سمنان، سمنان، ایران

فرسودگی شغلی عبارت است از کاهش قدرت سازگاری فرد بر اثر عوامل فشارزا به همراه نشانه ای از خستگی جسمی و روحی میباشد. در دنیای متلاطم امروزی و تغییرات عصر حاضر، یکی از چالشهای مدیران و رهبران، جذب و نگهداشت کارکنان در محیطی سلامت میباشد. جو سازمانی بر تعهد افراد برای رسیدن به اهداف بسیار تاثیرگذار است؛ لذا در دنیایی با تغییرات پی در پی چگونه میتوان جو سازمانی عاری از تشنج و سلامت را برقرار کرد ؟ رهبران و مدیرانی که بدنبال بهره وری و اثربخشی در سطح سازمان خود هستند، منابع انسانی را جز سرمایه های ارزشمند سازمان میشناسند. آنها میدانند برای ارتقا و گسترش حیطهی کسب و کار خود، باید به شناخت کافی کارکنانشان دست یابند؛ لذا شناخت کارکنان به صورت سطحی کافی نیست بلکه شناخت دقیق از استعدادها و توانایی کارکنان یکی از عوامل اصلی توفیق سازمان میباشد. در عصر حاضر رهبران باهوش بدنبال انطباق کارکنانشان با موقعیت های سازمانی خود میباشند. در نتیجه یکی از راه هایی که میتوانند به شناخت نسبی از پتانسیل ها و توانایی های نسبی از منابع انسانیشان برسند، هوش چندگانه گاردنر میباشد. در این مقاله ما به بررسی تاثیر سبک رهبری بر میزان فرسایش شغلی کارکنان با در نظر گرفتن نقش هوش چندگانه در جهت کاهش فرسودگی میپردازیم.

فرسودگی شغلی، هوش چندگانه، رهبری، منابع انسانی، جو سازمانی