داود شیخی - استادیار جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، گروه جغرافیا، دانشگاه پیام نور، تهران
عذرا عرفانی پور - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی

در راستای توسعه پایدار روستایی، مشارکت فراگیر تمامی اقشار جامعه بخصوص زنان روستایی در فرایند توسعه امری ضروری است و امروزه حضور زنان در بازار کار و مشارکت آنها در فعالیتهای اقتصادی، اجتماعی یکی از نشانه های مهم توسعە انسانی است؛ چرا که فعالیتهای اقتصادی زنان، پیوندی مستقیم با کاهش فقر و رفاه اجتماعی دارد. زنان روستایی به دلیل وظایف و نقش های متعددی که برعهده دارند و قشر عظیم جمعیت روستاها را تشیکل می دهند، نیروی عمده ای برای ایجاد تحول و منبعی بالقوه برای پیشبرد اقتصاد روستایی و افزایش نرخ رشد تولیدات مواد غذایی محسوب می شوند.. هدف از این پژوهش بررسی نقش زنان روستایی در اشتغال می باشد. روش تحقیق حاضر توصیفی، و جمع آوری اطلاعات از طریق کتابخانه ای و داده های مرکز آمار ایران می باشد. نتایج تحقیق نشان می دهد که میزان اشتغال زنان روستایی در طی دوره های مختلف سر شماری افزایش و میزان بیکاری آنان کاهش یافته است. در سال ۱۴۰۰، ۵۹/۳ درصد زنان شاغل در روستاها به فعالیت کشاورزی، ۲۳/۸درصد در بخش صنعت و ۱۷درصد در بخش خدمات مشغول به کار بوده اند. همچنین نرخ مشارکت اقتصادیآنان ۱۴/۱و نرخ بیکاری ۸/۱درصد بدست آمد. زنان روستایی در صورتی که به سمت کارآفرینی سوق داده شوند و روحیه کارآفرینی و ایجاد اشتغال و مشارکت اجتماعی در آنها تقویت شود، موجب افزایش نوآوری، اشتغال، تولید دانش فنی و تولید و توزیع درآمد در سطح روستاها شده و نیل به توسعه پایدار روستایی سریع تر محقق خواهد شد.

کارآفرینی، اشتغال، مشارکت، زنان، روستا