سحر ذبیحی دان - دکترای تخصصی، استادیار گروه روانشناسی، شیراز، ایران .
مریم مکلا - دانشجوی کارشناسی ارشد روان شناسی بالینی، موسسه آموزش عالی آپادانا، شیراز، ایران
سیده مرضیه ناطق فصیحی - دانشجوی کارشناسی ارشد روان شناسی بالینی، موسسه آموزش عالی آپادانا، شیراز، ایران .

مطالعه ی حاضر با هدف بررسی مقایسه ی سبک های مقابله ای در افراد با روانجوری بالا و روان رنجوری پایین در شهر شیراز انجام گردیده است. پژوهش حاضر توصیفی بوده است. جامعه ی پژوهش شامل ساکنین شهر شیراز بوده که به صورت نمونه گیری ساده ۴۸ نفر)۲۴ روان رنجور بالا و ۲۴ نفر روان رنجور پایین( برگزیده شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل اطلاعات دموگرافیک )سن، جنسیت، وضعیت تاهل، سطح تحصیلات (، پرسشنامه سبک های مقابله ای راجر، جاویس و نجاریان )CSQ( و پرسشنامه شخصیتی آیسنک بزرگسالان )EPQ( فرم ۹۰ سوالی بوده است. داده های مورد استفاده در این پژوهش با استفاده از آزمون تی مستقل و همبستگی پیرسون تحلیل گردیده بود. یافته های آزمون تی مستقل نشان داد که اختالف معنی داری بین دو گروه روان آزرده پایین و بالا از نظر سبک مقابله ای عقلانی و انفصالی-اجتنابی وجود نداشته است؛ اما میزان استفاده از سبک مقابله ای هیجانی در گروه روان آزرده بالا با اختلاف معنی داری بیشتر بوده است. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که افراد با روان رنجوری بالا در مقایسه با افراد با روان رنجوری پایین، بیشتر از سبک مقابله ای هیجانی استفاده می کنند. از آنجا که نتایج این پژوهش به فهم بهتر رابطه میان بعد شخصیتی روان رنجوری و سبک های مقابله ای مورد استفاده افراد منجر شد، لذا هریک از آن ها با توجه به این مسئله قادر به درک بهتری از شرایط یکدیگر می شوند.

سبک های مقابله ای، شخصیت، روان رنجوری