موسیقی درمانی، بعنوان شاخه ای تحقیق محور شناخته شده (ریکسون ۲۰۱۶، سازمان درمانی ۲۰۱۲) و می تواند باعث بهبود هماهنگی مهارت های حرکتی درشت و ظریف افرادی که دچار اختلال کم توجهی بیش فعالی و اوتیسم هستند شود. تراپیست موسیقی، مانند یک هنرمند در استفاده از میزان موسیقی مانند صدا یا ریتم آن عمل می کند. بدین وسیله، موسیقی می تواند در کودکان به طور بخصوصی برای پیش گیری از اختلال توجه و گفتار آن ها استفاده شود. در این پژوهش، ریتم های کاربردی متنوع بی قاعده و قاعده مند برای کودکان با اختلال کم توجهی بیش فعالی و اوتیسم استفاده شده است. علاوه بر استفاده از موسیقی های مختلف مخصوص کودکان، از بازی های موسیقی محور نیز استفاده شده است. در نتیجه مشاهده شد که کودکانی که اختلال کم توجهی-بیش فعالی و اوتیسم داشتند توجه بیشتری به کاری که در حال انجام آن بوده اند داشته، خودشان را بهتر نشان داده و شروع به کاهش رفتار پرشتاب کردند.

اختلال کم توجهی بیش فعالی، اوتیسم، موسیقی درمانی