محبوبه یوسفی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات

در طول سه دهه گذشته، نتایج تحقیقات نشان داده است که سازما نها، کارآفرینی سازمانی را به عنوان یک عامل مهم رشد بالقوه و توسعه سازمان یاد کرده اند [۱۷].با دانش سازمانی خود درمی آمیزند تا از این طریق افزایش درآمد، افزایش سودآوری، بهبود شدت رقابت را کنترل کنند[۱۶].و نوآوری را تسهیل نمایند [۵۷]. توسعه سازمانی نقش بسیار مهمی در توانمندسازی فناوری اطلاعات و نوآوری جهت یکپارچه سازی منابع و استراتژی های سازمان دارد و از این طریق موجب ارتقا عملکرد سازمانی میگردد [۴۲ ] افزایش سرعت تغییر محیط کسب وکار، منجر به افزایش وابستگی به فناوری اطلاعات و ارتباطات برای دستیابی به رقابت، بهبود سودآوری و موفقیت در بازار پویای امروز شده است [۶۵]. فناوری اطلاعات محرک نوآوری است. ازاینرو تمامی سازما نها تمایل دارند که برای به دست آوردن کارایی بهتر و بالاتر و تسهیل توسعه، مبتنی بر فناوری طراحی شوند [۴۹].ژانگ و همکاران ، (۲۰۱۷) معتقدند نوآوری در مدل کسب وکار را میتوان برای به دست آوردن مزیت رقابتی مورداستفاده قرارداد. کسب وکارها با در اختیار داشتن ترکیبی متمایز و منحصربه فرد از منابع انسانی و مالی، حمایتهای اجتماعی و زمینه های آموزشی و فرهنگی، بهترین و قویترین عوامل برای پشتیبانی از جریان کارآفرینی به شمار میروند [۳۸]. در ایران نیز کسب وکارها نقش بسزایی در توسعه و رشد اقتصادی ایفا می کنند [۳۲].مفاهیم هدفمندی کسب و کار با رویکرد تحقیق و توسعه سازمان همزمان با ترویج فناورانه و نوآوری بیان میشود و عواملی همچون انتقال فناوری، مدلهای پیاد هسازی نوآوری و مدیریت شبکه کسب و کار، جزو مهمترین مباحث تحقیق و توسعه سازمان است[۴۰] نوآوری در فناوری برای سازمان هایی که مایل به توسعه و حفظ یک مزیت رقابتی و یا ورود به بازارهای جدید هستند، اجتنابناپذیر است و دلایل اصلی نوآوری در کسب و کارها، بهبود کیفیت، بهبود شکل و ابعاد محصول، کاهش هزینه ها، افزایش دامنه محصولات و پاسخگویی به چالش های بازار است [۳۹].هدف پژوهش حاضر ارائه الگوی برنامه ریزی منابع انسانی بخش عمومی با رویکرد اثربخشی و بهره وری سازمانی می باشد. جامعه مورد بررسی کارشناسان و مدیران وزارت ارشاد اسلامی در استان فارس میباشد. در این پژوهش تعداد ۱۰۰ نفر از مدیران ارشد و فرآیندی به عنوان نمونه در نظر گرفته شده اند که به دلیل محدود بودن تعداد افراد جامعه از روش تمام شماری استفاده شده است

ارائه الگو، برنامه ریزی منابع انسانی ، بخش عمومی ، اثربخشی، بهره وری سازمانی