حسین عابددوست - استادیار گروه گرافیک، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه گیلان، رشت، ایران

بیان مساله: المان­های شهری نقش چشم­گیری در شکل­گیری، تغییر و بازتولید هویت شهری دارند، این عناصر یکی از زمینه های ظهور نشانه­ها و نمادها هستند. نشانه­ها به شکل­های مختلف می­توانند در فضای شهری ظهور یابند و در پویایی و جذابیت بصری شهر و نیز ماندگاری تصویر آن در ذهن مخاطب تاثیرگذار باشند. حجم­های شهری بخشی از گرافیک شهری و زیر مجموعه هنر شهری است و کیفیت­های بصری و محتوایی آنها بر فضای شهر تاثیرگذار است. پرسش اصلی تحقیق حاضر این است که کارکرد المان­های شهری در ایجاد هویت شهری با رویکرد خاطره­انگیزی چیست و فرایند ارتباطی نشانه­های موجود در حجم­های شهری در ارتباط با مخاطب چگونه است.   هدف: تحلیل المان­های شهر رشت با رویکرد نوستالژی مورد توجه قرار گرفته و در نمونه­های منتخب، فرایند شکل­گیری آیکن، هایپرآیکن و هایپوآیکن مورد بررسی قرار می­گیرد. روش: روش تحقیق توصیفی تحلیلی است. روش گردآوری مطالب ترکیبی از مطالعات کتابخانه­ای و مشاهدات میدانی است. تجزیه تحلیل داده­ها کیفی است. یافته ها: حس نوستالژی با کاربرد المان­ها و حجم­های برگرفته از هنر و فرهنگ در محیط شهری ایجاد می­شود که بخشی از هویت شهر است. نتیجه ­گیری: : تداعی نوستالژی را می­توان در مجسمه­های شهر رشت با مضامین تاریخی و فرهنگی مشاهده کرد. تعدادی از مجسمه­های شهر رشت با ارجاع به طبیعت بومی، کارها و مشاغل سنتی، آثار تاریخی و نیز وقایع حماسی و قهرمانی، احساس تعلق خاطر  و حس مکان را در مخاطب ایجاد می­کند. 

المانهای شهری, نشانه های شهری, نوستالژی, فرایند آیکونیک, شهر رشت