ورود
مقالات فارسیISIکنفرانسهاژورنالها

واکاوی ابعاد و عوامل مشروعیت یک نظام شهرسازی (با تکیه بر متون نظری جهانی و تحلیل نظر خبرگان داخلی)

Publish place: Urban Planning Knowledge، Vol: 2، Issue: 3
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 167

This Paper With 19 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:
https://civilica.com/doc/1492245

شناسه ملی سند علمی:

JR_UPK-2-3_001

تاریخ نمایه سازی: 11 مرداد 1401

Abstract:

مفهوم مشروعیت و مفاهیم نزدیک به آن چون حقانیت، موجه بودن، اعتبار و ...، همواره جزو حوزه­های مورد توجه ساختارهای سیاسی و نظام­های عمومی و حتی خصوصی بوده است. اما با وجود استفاده بلاغی از این مفهوم در گفتمان­های جاری در حوزه سیاسی، کمتر به دلالت­های آن در زیرنظام­های تخصصی یک حکومت، از جمله یک نظام شهرسازی، پرداخته شده است. در پژوهش حاضر سعی بر آن بوده تا ابعاد و عوامل مشروعیت یک نظام شهرسازی، هم از طریق مرور ادبیات و متون دانشگاهی و تخصصی و هم از خلال مصاحبه با ۲۳ خبره عرصه شهرسازی در ایران، مورد بررسی قرار گیرد. نتایج نشان می­دهد که در کل تفاوت و شکاف شناختی چندانی میان محتوای متون جهانی و مجموع ادراک خبرگان داخلی در زمینه ابعاد و عوامل مشروعیت یک نظام شهرسازی وجود ندارد و در مجموع به ۱۷ عامل مشروعیت در ۴ بعد سیاسی-اجتماعی، قانونی، هنجاری و فنی-عملکردی رسیدیم. سپس با ادامه مصاحبه با ۱۶ تن از این خبرگان، ارتباط درونی و اندرکنش­های بالقوه میان این عوامل با روش «نگاشت ادراکی فازی»، مورد تفحص قرار گرفته و در نهایت بر پایه شاخص ترکیبی حاصل از میانگین­گیری از مقدار نرمالیزه سه شاخص فراوانی، مرکزیت و مجموع شدت اثرگذاری بالقوه عوامل و ابعاد برپایه اولویت و اهمیتشان مرتب شدند. نتایج نشان می­دهد که در مجموع، بعد قانونی دارای بیشترین امتیاز بوده و ابعاد سیاسی-اجتماعی، فنی-عملکردی و هنجاری در رده­های بعدی اهمیت قرار گرفته­اند.

Keywords:

Authors

سیدحسین بحرینی

استاد شهرسازی، دانشکده شهرسازی، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، تهران، ایران

ابراهیم زرگری مرندی

پژوهشگر دوره دکتری شهرسازی، دانشکده شهرسازی، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، تهران، ایران

اسفندیار زبردست

استاد شهرسازی، دانشکده شهرسازی، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، تهران، ایران

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • منبع مشروعیت برنامه ریزی و برنامه ریزان [مقاله کنفرانسی]
  • Aarsæther, N., Nyseth, T., & Bjørnå, H. (۲۰۱۱). Two Networks, ...
  • Adger, N.W., Butler, C., & Walker-Springett, K. (۲۰۱۷). Moral reasoning ...
  • Alexander, M., Doorn, N., & Priest, S. (۲۰۱۸). Bridging the ...
  • Allmendinger, P. (۱۹۹۶). Development Control and the Legitimacy of Planning ...
  • Allmendinger, P., & Haughton, G. (۲۰۱۱). Post‐political spatial planning in ...
  • Amer, M., Jetter, A., & Daim, T. (۲۰۱۱). Development of ...
  • Ashcraft, R. (ed.) (۱۹۹۱). John Locke: Critical Assessments. London: Routledge ...
  • Ashforth, B.E., & Gibbs, B.W. (۱۹۹۰). The double edge of ...
  • Bailey, K., Blandford, B., Grossardt, T., & Ripy, J. (۲۰۱۱). ...
  • Baker, S.E., & Edwards, R. (۲۰۱۲). Introduction. In S.E. Baker ...
  • Balamir, M., & Payne, G. (۲۰۰۱). Legality and legitimacy in ...
  • Beetham, D. (۱۹۹۱). The Legitimation of Power. Basingstoke: MacMillan ...
  • Bonacich, P. (۱۹۸۷). Power and Centrality: A Family of Measures. American ...
  • Bonde, D. (۲۰۱۳). Qualitative Interviews: When enough is ENOUGH. AU: ...
  • Borgatti, S.P. (۲۰۰۵). Centrality and Network Flow. Social Networks, ۲۷, ۵۵–۷۱ ...
  • Borgatti, S.P., & Everett, M.G. (۲۰۰۶). A Graph-Theoretic Perspective on ...
  • Brown, P. (۲۰۱۳). Legitimacy Expectation, Consultation and Fairness in Planning ...
  • BUL [Baltic Urban Lab] (۲۰۱۸). Integrated planning and partnerships. Baltic ...
  • Carothers, T., & Brechenmacher, S. (۲۰۱۴). ACCOUNTABILITY, TRANSPARENCY, PARTICIPATION, and ...
  • Chambers, S. (۲۰۰۳). Deliberative Democratic Theory. Annual Review of Political ...
  • Choudhury, N. (۲۰۱۴). Legality and legitimacy of public involvement in ...
  • Coakley, M. (۲۰۱۱). On the Value of Political Legitimacy. Politics, ...
  • Dahl, R.A. (۱۹۷۱). Polyarchy: Participation and Opposition. New Haven and ...
  • Dahl, R.A. (۱۹۸۹). Democracy and its Critics. New Haven, Yale ...
  • Egner, B., Haus, M., & Konig, C. (۲۰۰۶). Strong Mayors ...
  • Estlund, D. (۲۰۰۸). Democratic Authority: A philosophical Framework. Princeton, Princeton ...
  • Few, R. (۲۰۰۲). Researching Actor Power: Analyzing mechanisms of interaction ...
  • Fridahl, M. (۲۰۱۳). Building legitimacy: Consensus and conflict over historic ...
  • Getimis, P. (۲۰۱۰). Strategic Planning and urban Governance: Effectiveness and ...
  • Getimis, P., & Grigoriadou, D. (۲۰۰۵). Changes in Urban Political ...
  • Getimis, P., Grigoriadou, D., & Kyrou, E. (۲۰۰۶). The Role ...
  • Gilman, H.C. (۲۰۰۵). ETHICS CODES AND CODES OF CONDUCT AS ...
  • Glykas, M. (ed.) (۲۰۱۰). Fuzzy Cognitive maps: Advances in Theory, ...
  • Gray, S. A., Gray, S., Kok, J.L.D., Helfgott, A.E.R., O’Dwyer, ...
  • Guest, G., Bunce, A., & Johnson, L. (۲۰۰۶). How many ...
  • Häikiö, L. (۲۰۰۷). Expertise, Representation and the Common Good: Grounds ...
  • Hansson, H. (۲۰۱۶). The Documentality of Ethics – Codes of ...
  • Haus, M., & Heinelt, H. (۲۰۰۵). How to achieve governability ...
  • Healey, P. (۱۹۹۸). Collaborative planning in a stakeholder society. Town ...
  • Healey, P. (۲۰۰۷). Urban Complexity and Spatial Strategies: Towards a ...
  • Hellström, T. (۱۹۹۷). Boundedness and legitimacy in public planning. Knowledge, ...
  • Hensgen, L. (۲۰۱۶). The Struggle for Legitimacy: Illustrated upon the ...
  • Hobbes, Thomas (۱۹۹۴/۱۶۵۱). Leviathan. In E. Curley (ed.), Leviathan, with ...
  • Hybels, R.C. (۱۹۹۵) On legitimacy, legitimation and organizations: A critical ...
  • Innes, J.E., & Booher, D. (۲۰۰۲). The Impact of Collaborative ...
  • Jenkins, P. (۲۰۰۳). Investigating the Concepts of Legality and Legitimacy ...
  • Jessop, B. (۲۰۰۴). Multi-Level Governance and Multi-Level Meta-Governance changes in ...
  • Junjan, V. (۲۰۱۵). Strategic Planning in local governments in Europe: ...
  • Kardaras, D. & Karakostas, B. (۱۹۹۹). The use of fuzzy ...
  • Keller, A. (۲۰۱۷). How to Gauge the Relevance of Codes ...
  • Kilinç, G., Özgür, H., & Neval, G.F. (۲۰۱۲). The Possible ...
  • Kosko, B. (۱۹۸۶). Fuzzy Cognitive Maps. International of Man-Machine Studies, ...
  • Liljenfeldt, J. (۲۰۱۴). Legitimacy and Efficiency in Planning Processes: (How) ...
  • Lipset, S.M. (۱۹۸۳). Political Man: The Social Bases of Politics (expanded edition). ...
  • Martin, B., & Mayntz, R. (eds.) (۱۹۹۱). Policy Networks: Empirical ...
  • Mascarenhas, M., & Scarce, R. (۲۰۱۰). “The Intention Was Good”: ...
  • Matti, S. (۲۰۰۹). Exploring Public Policy Legitimacy: A Study of ...
  • Montpetit, É. (۲۰۰۷). POLICY DESIGN FOR LEGITIMACY: EXPERT KNOWLEDGE, CITIZENS, ...
  • Özesmi, U., & Özesmi, S.L. (۲۰۰۴). Ecological models based on ...
  • Papageorgiou, E.I. & Kontogianni, A. (۲۰۱۲). Using Fuzzy Cognitive Mapping ...
  • Papageorgiou, E.I. (ed.) (۲۰۱۴). Fuzzy Cognitive Maps for Applied Sciences ...
  • Pløger, J. (۲۰۰۴). Ethics in Norwegian planning – legitimacy, ambivalence, ...
  • Rein, M. (۱۹۶۹). Social Planning: The Search for Legitimacy. Journal ...
  • Rossi, E. (۲۰۱۰). Modus Vivendi, Consensus, and (Realist) Liberal Legitimacy. ...
  • Sager, T. (۲۰۱۲). Collective Action: Balancing Public and Particularistic Interests. ...
  • Seidman, I. (۲۰۰۶). Interviewing as Qualitative Research: A Guide for ...
  • Simmons, A.J. (۲۰۰۱). Justification and Legitimacy: Essays on Rights and ...
  • Sinner, J., Newton, M., & Duncan, R. (۲۰۱۵). Representation and ...
  • Smith, R.W. (۱۹۷۳). A Theoretical Basis for Participatory Planning. Policy ...
  • Sternberger, D. (۱۹۶۸). Legitimacy. International Encyclopedia of the Social Sciences ...
  • Stewart, M. (۲۰۰۵). Collaboration in multi-actor governance. In Michael Haus, ...
  • Stewart, M., Carmichael, L. & Sweeting, D. (۲۰۰۴). Participation, leadership ...
  • Tait, M. (۲۰۱۲). Building trust in planning professionals: understanding the ...
  • Taylor, Z. (۲۰۱۸). Pathways to Legitimacy. Planning Theory, Oct. ۱۷, ...
  • Tewdwr-Jones, M. (۱۹۹۵). Development Control and the Legitimacy of Planning ...
  • Wallner, J. (۲۰۰۸). Legitimacy and Public Policy: Seeing Beyond Effectiveness, ...
  • Weatherford, M.S. (۱۹۹۲). Measuring Political Legitimacy. American Political Sciences Review, ...
  • Zelditch, M., Jr. (۲۰۰۱). Theories of Legitimacy. In J.T. Jost ...
    • نمایش کامل مراجع